нажо́ўка, -і, ДМ -жо́ўцы, мн. -і, -жо́вак, ж.

1. Вузкая ручная піла з адной ручкай.

2. Ручная машына з дробна назубленым палатном.

|| прым. нажо́вачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

грэ́йдар, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Машына для рыцця канаў, выраўноўвання палатна грунтавых дарог.

2. Дарога, пракладзеная пры дапамозе такой машыны (разм.).

|| прым. грэ́йдарны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

стан³, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Вялікая машына або сістэма машын для атрымання буйных металічных вырабаў.

Пракатны с.

2. Спецыяльны камплект вырабаў з дрэва.

С. колаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Мы́йка ’машына, прыстасаванне для мыцця чаго-небудзь’ (ТСБМ). Калька з рус. мойка ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

шатрава́льны обди́рный; обди́рочный; обо́ечный; ша́стальный;

~ная машы́на — обди́рная (обди́рочная, обо́ечная, ша́стальная) маши́на

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Камп’ютэр ’электронная вылічальная машына’ (ТСБМ). З рус. компьютер < англ. computer ’тс’ < compute ’падлічваць, вылічаць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

камба́йн, -а, мн. -ы, -аў, м.

Перасовачная або самаходная машына, якая адначасова выконвае работу некалькіх машын або механізмаў.

Збожжаўборачны к.

Горны к.

|| прым. камба́йнавы, -ая, -ае.

К. агрэгат.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

землясо́сны, -ая, -ае.

1. гл. землясос.

2. У выразе: землясосны снарад — машына для земляных работ, якая пры дапамозе помпы вымае і транспартуе па трубаправодах разрэджаны вадою грунт, земснарад.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ве́ялка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж.

1. Сельскагаспадарчая машына, якой ачышчаюць збожжа ад мякіны пасля малацьбы.

2. Драўляны шуфлік для ручнога веяння збожжа пасля малацьбы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мя́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж.

1. Машына для размякчэння якой-н. сыравіны (скур і інш.) з мэтай далейшай апрацоўкі.

2. Тое, што і церніца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)