паабсма́львацца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.

Крыху абгарэць — пра ўсіх, многіх або ўсё, многае. Паабсмальваліся людзі на пажары. Слупы паабсмальваліся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пабайчэ́ць, ‑чаю, ‑чэеш, ‑чэе; зак.

Разм. Стаць больш бойкім. У вагоне людзі ажывіліся, павесялелі, пабайчэла іх гутарка, пазванчэў смех. Адамчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

счэ́знуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.

Разм. Зачахнуць, заняпасці. Людзі думалі, што Праксэда больш ніколі не акрыяе, гэтак і счэзне. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дапусці́цца сов. (прийти в какое-л. состояние) дойти́;

д. да таго́, што і лю́дзі пераста́лі паважа́ць — дойти́ до того́, что и лю́ди переста́ли уважа́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

загамані́ць сов.

1. заговори́ть; (громко) загомони́ть; загалде́ть;

не́дзе ~ні́лі лю́дзі — где́-то заговори́ли лю́ди;

2. перен. зашуме́ть; загуде́ть;

~ні́ў стары́ бор — зашуме́л ста́рый бор

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

памеркава́цца сов. договори́ться, столкова́ться;

мы як-не́будзь з ім памярку́емся — мы ка́к-нибу́дь с ним договори́мся (столку́емся);

◊ свае́ лю́дзі — памярку́емся — погов. свои́ лю́ди — сочтёмся

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

туля́цца несов.

1. скрыва́ться;

лю́дзі туля́ліся па ляса́х — лю́ди скрыва́лись в леса́х;

2. (быть бесприютным, бездомным) скита́ться, юти́ться;

т. па све́це — скита́ться по све́ту

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

калі́бр, -а і -у, мн. -ы, -аў, м.

1. -у. Дакладны размер якога-н. вырабу, прадмета.

2. -у. Дыяметр канала ствала агнястрэльнай зброі.

Снарад вялікага калібру.

3. -у, перан. Пра форму, велічыню, якасць чаго-н.

Людзі рознага калібру.

4. -а. Вымяральны інструмент для праверкі размераў, формы і ўзаемнага размяшчэння частак вырабу (спец.).

|| прым. калі́бравы, -ая, -ае (да 1, 2 і 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

асяро́ддзе, -я, н.

1. Сукупнасць прыродных або сацыяльных умоў, у якіх існуюць якія-н. арганізмы, жывуць і дзейнічаюць людзі.

Сацыяльнае а.

Навакольнае а.

2. Група людзей, звязаных агульнасцю ўмоў існавання, заняткаў і пад.

Рабочае а. сяброў.

3. спец. Рэчывы, целы, якія запаўняюць якую-н. прастору і маюць пэўныя якасці.

Воднае а.

Пажыўнае а.

|| прым. асяро́ддзевы, -ая, -ае (да 1 знач.; спец.).

Асяроддзевыя фактары.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

антыграма́дскі, ‑ая, ‑ае.

Шкодны для інтарэсаў грамадства; варожы грамадству. [Скуратовіч, Седас] — гэта людзі, у якіх на першае месца выступае антыграмадская звярыная сутнасць. Барсток.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)