шчо́ўкаць, -аю, -аеш, -ае; незак., чым і без дап.

Утвараць рэзкія, адрывістыя гукі.

Шчоўкае замок у дзвярах.

У лазняку шчоўкаў салавей.

Ш. абцасамі.

|| аднакр. шчо́ўкнуць, -ну, -неш, -не; -ні.

|| наз. шчо́ўканне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бязме́сячны, ‑ая, ‑ае.

Не асветлены месяцам, без месячнага святла. Ноч выдалася бязмесячная. Лягчэй было заблудзіцца, чым знайсці парашуты. Новікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

з’экано́міць, ‑млю, ‑міш, ‑міць; зак., што і чаго, на чым і без дап.

Эканомячы, сабраць, назапасіць, зберагчы. З’эканоміць грошы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

іму́нны, ‑ая, ‑ае.

1. Абаронны, ахоўны. Імунная сываратка.

2. Неўспрымальны да яду, да заражэння чым‑н. Імунная ўласцівасць арганізма.

[Ад лац. immunis — свабодны ад чаго‑н., некрануты.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

када́стр, ‑у, м.

Спец. Вопіс чаго‑н., сістэматызаваны збор звестак аб чым‑н. Кадастр падземных вод. Кадастр карысных выкапняў.

[Фр. cadastre.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

захо́пніцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да захопу, звязаны з імкненнем гвалтоўна авалодаць чым‑н. Захопніцкія войны. Захопніцкая палітыка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

азнаёмленасць, ‑і, ж.

Знаёмства з чым‑н., веданне чаго‑н. Азнаёмленасць з літаратурай. Азнаёмленасць з абставінамі. Азнаёмленасць з мясцовасцю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зама́ла, прысл.

Разм. Менш чым трэба; малавата. А мне дзвюх моў і слоў замала, Каб нешта простае сказаць. Пысін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адкапа́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Капаючы, вызваліцца з-пад таго, чым засыпаны; выбрацца наверх. Адкапацца з-пад снежнага абвалу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абва́жыць, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць; зак., каго.

Адпускаючы каму‑н. тавар, знарок ці памылкова адважыць менш, чым трэба. Абважыць пакупніка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)