мядні́ць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; незак., што.

Наносіць слой медзі на паверхню металічных вырабаў гальванічным метадам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прадро́стак, ‑тка, м.

Спец. Зялёная ніць, якая прарастае са споры моху і зноў дае мох.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гарпу́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; незак., каго-што.

Здабываць (лавіць) пры дапамозе гарпуна (рыбу, марскіх жывёл).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аказёніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., што.

Разм. Надаць чаму‑н. казённы характар, зрабіўшы сухім, фармальным.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Ніце́ць ’рабіцца тонкім і кволым (пра расліны)’ (в.-дзв., Сл. ПЗБ), ’вырастаць тонкай і доўгай (пра націну агародных культур’ (полац., Нар. лекс.), ’расці у парасткі’ (Сцяшк. Сл.). Ад ніць (гл. нітка).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

асуча́сніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., што.

Зрабіць такім, які больш адпавядаў бы духу сучаснасці. Асучасніць п’есу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перачака́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., што.

1. Адчаканіць нанава, іначай. Перачаканіць медалі.

2. Адчаканіць усё, многае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абнасе́ніць, ‑ніць; зак., што.

Спец. Кінуць насенне ў зямлю (пра расліны). Лісцёвыя пароды абнасенілі ўчастак лесу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

загарпу́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., каго.

Злавіць, здабыць гарпуном, узяць на гарпун. Загарпуніць кіта. Загарпуніць маржа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аграні́ць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., што.

Механічным спосабам зрабіць на чым‑н. (камені, шкле) грані, канты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)