чака́нкі, ‑нак; адз. няма.

У выразе: чаканкі паесці гл. паесці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ску́пасць, ‑і, ж.

Уласцівасць скупога. Не прымаюць гэтыя людзі таго, чым раней думаў [Тварыцкі] ўсё жыццё трымаць, чым думаў ратавацца і ратаваць блізкіх сваіх. Няма хцівасці, няма скупасці, няма ў аднаго да другога нянавісці. Чорны. За стрыманай скупасцю слоў, чорствых, з прымессю іроніі, адчуваецца крык душы — спагадны і гнеўны, чалавечы і грозны. У. Калеснік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

невмоготу́ и невмо́чь безл., в знач. сказ., разг. сіл нестае́, сіл няма́, не пад сі́лу.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бе́лі, ‑яў; адз. няма.

Выдзяленні з жаночых палавых органаў (пры захворванні).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бязве́рхі, ‑ая, ‑ае.

Такі, у якога няма верху, верхавіны. Бязверхая бяроза.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дамало́ткі, ‑так; адз. няма.

Разм. Завяршэнне малацьбы. Сёння ў калгасе дамалоткі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

двайня́ты, ‑нят; адз. няма.

Двое дзяцей, адначасова народжаных адной маці; блізняты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́скрабкі, ‑бак; адз. няма.

Разм. Выскрабеныя рэшткі чаго‑н. Выскрабкі кашы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́тапкі, ‑аў; адз. няма.

Рэшткі, што засталіся пасля вытоплівання чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ваўчкі́, ‑оў; адз. няма.

Травяністая расліна сямейства складанакветных з учэпістымі калючкамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)