ілюстрава́ны, ‑ая, ‑ае.
1.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ілюстрава́ны, ‑ая, ‑ае.
1.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ілюстра́цыя, -і,
1.
2. Малюнак у кнізе, часопісе
3.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ілюстрава́ны
1.
2. в знач.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пры́клад, -у,
1. Канкрэтная з’ява, факт, якія прыводзяцца для тлумачэння, доказу чаго
2. Дзеянне, якое служыць узорам для пераймання, а таксама ўвогуле выдатны ўзор чаго
3. Матэматычнае практыкаванне, якое патрабуе некаторых дзеянняў над лікамі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Ілюстра́тар.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
пры́клад, ‑у,
1. Учынак, паводзіны або з’ява, якая служыць узорам для каго‑н.
2. Яркі ўзор чаго‑н.
3. Канкрэтная з’ява, факт, які прыводзіцца для тлумачэння чаго‑н., як доказ чаго‑н.
4. Матэматычны выраз, які патрабуе рашэння.
•••
прыкла́д, ‑а і ‑у,
1. ‑а. Расшыраная частка ружэйнага ложа, якая служыць для ўпору ў плячо пры стральбе.
2. ‑у. Дадатковы дапаможны матэрыял (падшэўка, гузікі і пад.) для шыцця адзежы, абутку.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
стано́вішча, ‑а,
1. Месца знаходжання, размяшчэння каго‑, чаго‑н. у прасторы.
2. Пастава цела або яго частак; поза.
3. Абставіны, выкліканыя якімі‑н. умовамі.
4. Сукупнасць грамадска-палітычных адносін, абставіны грамадскага жыцця.
5. Месца ў грамадстве, роля ў грамадскім жыцці.
6. Рэжым, распарадак дзяржаўнага, грамадскага жыцця, устаноўленага ўладай.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)