ру́ска-япо́нскі
прыметнік, адносны
	
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
		
			| м. | 
			ж. | 
			н. | 
			
			
			
			
			- | 
			
	
	
		
			| Н. | 
			ру́ска-япо́нскі | 
					ру́ска-япо́нская | 
					ру́ска-япо́нскае | 
					ру́ска-япо́нскія | 
					
		
			| Р. | 
			ру́ска-япо́нскага | 
					ру́ска-япо́нскай ру́ска-япо́нскае | 
					ру́ска-япо́нскага | 
					ру́ска-япо́нскіх | 
					
		
			| Д. | 
			ру́ска-япо́нскаму | 
					ру́ска-япо́нскай | 
					ру́ска-япо́нскаму | 
					ру́ска-япо́нскім | 
					
		
			| В. | 
			ру́ска-япо́нскі (неадуш.) ру́ска-япо́нскага (адуш.) | 
					ру́ска-япо́нскую | 
					ру́ска-япо́нскае | 
					ру́ска-япо́нскія (неадуш.) ру́ска-япо́нскіх (адуш.) | 
					
		
			| Т. | 
			ру́ска-япо́нскім | 
					ру́ска-япо́нскай ру́ска-япо́нскаю | 
					ру́ска-япо́нскім | 
					ру́ска-япо́нскімі | 
					
		
			| М. | 
			ру́ска-япо́нскім | 
					ру́ска-япо́нскай | 
					ру́ска-япо́нскім | 
					ру́ска-япо́нскіх | 
					
		
 
Крыніцы:
	
		piskunou2012.
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс) 
саве́цка-япо́нскі
прыметнік, адносны
	
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
		
			| м. | 
			ж. | 
			н. | 
			
			
			
			
			- | 
			
	
	
		
			| Н. | 
			саве́цка-япо́нскі | 
					саве́цка-япо́нская | 
					саве́цка-япо́нскае | 
					саве́цка-япо́нскія | 
					
		
			| Р. | 
			саве́цка-япо́нскага | 
					саве́цка-япо́нскай саве́цка-япо́нскае | 
					саве́цка-япо́нскага | 
					саве́цка-япо́нскіх | 
					
		
			| Д. | 
			саве́цка-япо́нскаму | 
					саве́цка-япо́нскай | 
					саве́цка-япо́нскаму | 
					саве́цка-япо́нскім | 
					
		
			| В. | 
			саве́цка-япо́нскі (неадуш.) саве́цка-япо́нскага (адуш.) | 
					саве́цка-япо́нскую | 
					саве́цка-япо́нскае | 
					саве́цка-япо́нскія (неадуш.) саве́цка-япо́нскіх (адуш.) | 
					
		
			| Т. | 
			саве́цка-япо́нскім | 
					саве́цка-япо́нскай саве́цка-япо́нскаю | 
					саве́цка-япо́нскім | 
					саве́цка-япо́нскімі | 
					
		
			| М. | 
			саве́цка-япо́нскім | 
					саве́цка-япо́нскай | 
					саве́цка-япо́нскім | 
					саве́цка-япо́нскіх | 
					
		
 
Крыніцы:
	
		piskunou2012.
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс) 
кампа́нія 1, ‑і, ж.
1. Група асоб, звычайна блізка знаёмых, якія разам праводзяць вольны час. Усёй кампаніяй хлопцы і дзяўчаты рушылі на Румавую вуліцу і выйшлі на бераг Нёмана. С. Александровіч. Да зімы кампанія наша спакваля разбрылася па свеце: хто пайшоў на фронт, хто на вучобу, каго перавялі ў іншы раён. Брыль.
2. Капіталістычнае прамысловае або гандлёвае таварыства, якое аб’ядноўвае прадпрыемцаў. Акцыянерная кампанія. Параходная кампанія. Чыгуначная кампанія. // У назве такога таварыства — абазначэнне яго членаў (на пісьме скарочана К°), якое далучаецца да прозвішча афіцыйнага кіраўніка.
•••
За кампанію — разам з другімі, толькі таму, што тое самае робяць іншыя.
Не кампанія каму хто — не падыходзіць каму‑н. як сябра, прыяцель.
Цёплая кампанія — цесна звязаная група людзей, што сумесна праводзяць час за якім‑н. непахвальным заняткам.
кампа́нія 2, ‑і, ж.
1. Сукупнасць ваенных аперацый, аб’яднаных агульнай стратэгічнай мэтай; ваенны паход. Крымская кампанія. Японская кампанія.
2. Перыяд знаходжання карабля ў плаванні. Летняя марская кампанія.
3. Сукупнасць мерапрыемстваў для ажыццяўлення якой‑н. важнай грамадска-палітычнай або гаспадарчай задачы. Выбарчая кампанія. Страхавая кампанія. Пасяўная кампанія. Разгарнуць кампанію.
[Фр. campagne.]
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)