пе́ня (штраф) пе́ня, -ні ж., мн. нет.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

няўсто́йка, -і, ДМ -то́йцы, мн. -і, -то́ек, ж.

Устаноўлены згодна з дамовай штраф за невыкананне адным з бакоў узятых абавязацельстваў.

Заплаціць няўстойку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рамі́з, -у, м. (спец.).

1. У некаторых картачных гульнях: недабор пэўнай колькасці бітак, а таксама штраф за такі недабор.

2. У фехтаванні: паўторны папераджальны ўкол.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

штрафава́ць, -фу́ю, -фу́еш, -фу́е; -фу́й; -фава́ны; незак., каго (што).

Накладваць штраф на каго-, што-н.

|| зак. аштрафава́ць, -фу́ю, -фу́еш, -фу́е; -фу́й; -фава́ны.

|| наз. штрафава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

◎ Прышпо́тырыць ’прыляпаць, даць (напр., штраф)’ (Бяльк.). З прыштрдпіць < штроп ’штраф’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

штрафава́ць, ‑фую, ‑фуеш, ‑фуе; незак., каго-што.

Накладваць штраф на каго‑, што‑н., браць штраф з каго‑, чаго‑н. Газету затрымлівалі, штрафавалі, канфіскавалі і, нарэшце, зусім забаранілі, а рэдактара засудзілі на год заключэння ў крэпасць. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пе́ня, ‑і, ж.

Штраф за невыкананне ў тэрмін узятых на сябе або ўстаноўленых законам абавязацельстваў.

[Лац. poena — пакаранне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

няўсто́йка, ‑і, ДМ ‑тойцы; Р мн. ‑тоек; ж.

Устаноўлены дагаворам штраф за невыкананне адным з бакоў узятых абавязацельстваў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Праштро́п ’правіннасць’ (Нас., Касп.). Да штроп ’штраф’, штрапава́ць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Праштра́фіцца ’правініцца’ (ТСБМ). Да штраф (гл.). Параўн. рус. проштра́фиться ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)