шарф шаль, род. ша́ля м., ша́лік, -ка м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
крэпдэшы́навы, ‑ая, ‑ае.
Зроблены, пашыты з крэпдэшыну. Крэпдэшынавая блузка. Крэпдэшынавы шалік.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
недавяза́ць, ‑вяжу, ‑вяжаш, ‑вяжа; зак., што і чаго.
Звязаць што‑н. не да канца. Недавязаць шалік. Недавязаць рукавіцы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
віго́невы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да вігоні (у 3 знач.). // Зроблены з вігоні (у 2, 3 знач.). Вігоневы шалік. Вігоневае сукно.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пашмо́ргваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., што і чым.
Разм. Час ад часу, злёгку шморгаць. Дыхаючы ў цёплы, пушысты шалік, ён стараецца і ісці, і носам пашморгваць — як найцішэй... Брыль.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кашнэ́, нескл., н.
Хустка, вузкі шалік, якімі закрываюць шыю пад паліто. На шыі .. белае, новае кашнэ. Бядуля. [Заатэхнік] палапаў пальцамі сваю густую чорную прычоску, паправіў на шыі прыгожае стракатае кашнэ. Ермаловіч.
[Фр. cache-nez.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абкруці́ць, -ручу́, -ру́ціш, -ру́ціць; -ру́чаны; зак.
1. што. Абматаць, абвіць што-н. вакол чаго-н.
А. шалік вакол шыі.
2. што. Заматаць, укруціць што-н. чым-н.; загарнуць у што-н., ахінуць чым-н. з усіх бакоў.
А. нагу бінтам.
3. каго. Абхітрыць (разм.).
Абкруціў мужык пана.
|| незак. абкру́чваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ядва́бны, ‑ая, ‑ае.
Уст. і паэт. Шаўковы. Астаўся ў памяці трошкі прыспушчаны з галавы чорны, шырокі, здаецца, аксамітны, а можа ядвабны шалік. «Маладосць». Заграбае пракосы дзяўчына... Сонца кос яе пасмы залоціць, Яны ззяюць красою ядвабнай. Гурло.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Бінда́лікі 1 ’найніжэйшы гатунак карунак’ (Шн.). Мабыць, з польск. bindalik ’шалік, пояс, стужка і г. д.’ (а гэта да ням. Bändel, с.-лац. bendellum, гл. Варш. сл., 1, 156; Брукнер, 27). Параўн. яшчэ Шалудзька, Нім., 21 (які прыводзіць бярындаўскае бѣндаликъ < польск. bindalik).
Бінда́лікі 2 ’думкі; патаемныя жаданні’ (Бяльк.). Магчыма, як метафара, звязана з біндалікі 1 (гл.): ’карункі’ → ’заблытаныя, хітрыя думкі’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
абмата́ць сов., в разн. знач. обмота́ть;
а. галаву́ ручніко́м — обмота́ть го́лову полоте́нцем;
а. ша́лік вако́л шы́і — обмота́ть шарф вокру́г ше́и
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)