нашэ́сце, -я, н.

1. Напад ворага, запаланенне ім чужой тэрыторыі.

Варожае н.

2. перан. Нечаканы прыход, з’яўленне каго-н. у вялікай колькасці (разм., жарт.).

Н. гасцей.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

невярта́нец, -нца, мн. -нцы, -нцаў, м.

Чалавек, які не вярнуўся на радзіму, застаўся жыць у чужой краіне.

|| ж. невярта́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тру́цень, тру́тня, мн. тру́тні, тру́тняў, м.

1. Самец у пчалінай сям’і.

2. перан. Той, хто жыве за кошт чужой працы.

Быць трутнем.

|| прым. тру́тневы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адштурхну́цца сов., прям., перен. оттолкну́ться;

а. ад бе́рага — оттолкну́ться от бе́рега;

а. ад чужо́й ідэ́і — оттолкну́ться от чужо́й иде́и

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

экспазіту́ра, ‑ы, ж.

Чыя‑н. агентура ў чужой краіне.

[Ад лац. expositurus.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паразіты́зм, -у, м.

1. Суіснаванне двух арганізмаў, пры якім адзін арганізм (паразіт) корміцца за кошт другога.

2. перан. Жыццё з чужой працы, дармаедства.

|| прым. паразіты́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

старо́нні

1. посторо́нний, сторо́нний;

во́кам ~нняга чалаве́ка — гла́зом посторо́ннего (сторо́ннего) челове́ка;

2. (внутренне чуждый) чужо́й;

ён усяму́ і ўсім с. — он всему́ и всем чужо́й;

3. в знач. сущ. посторо́нний, чужо́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

распараджа́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; незак.

1. гл. распарадзіцца.

2. Кіраваць, ведаць кім-, чым-н.

У доме ўсім рспараджаецца бацька.

3. Весці сябе як гаспадар; камандаваць.

Р. ў чужой хаце.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ра́бства, -а, н.

1. Грамадскі лад, заснаваны на рабаўладанні.

Каланіяльнае р.

2. Стан, становішча раба (у 1 знач.).

Вызваліцца з р.

3. перан. Поўнае падпарадкаванне чужой волі, уплыву.

Духоўнае р.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

натуралізава́цца, ‑зуюся, ‑зуешся, ‑зуецца; зак. і незак.

Прыняць (прынімаць) грамадзянства або падданства чужой краіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)