характе́рный характэ́рны;

характе́рное лицо́ характэ́рны твар;

характе́рная черта́ характэ́рная ры́са;

характе́рный для се́вера кли́мат характэ́рны для по́ўначы клі́мат.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Зачы́р ’паз у ніжняй частцы бочкі, цэбра’ (гродз., З нар. сл.). Паводле формы, бязафіксны наз. ад дзеяслова зачырыць (Касп.), зачырці. Знач. кораня чыр‑ павінна быць ’рэзаць’. Сапраўды, у Насовіча маем чыркаць (нажом) ’рэзаць’, чыркану́ць ’рэзануць’. Гэта, відаць, варыянт і.-е. кораня *(s)ker‑ ’рэзаць’ (Покарны, 1, 938 і наст.), да якога з рознымі чаргаваннямі ўзыходзяць, магчыма, куртаты, курносы, чарот (гл.), рус. черта, чертить, літ. kertù, kir̃sti ’сячы, удараць’ і які мае тут форму čir‑ (параўн. čersti, Трубачоў, Эт. сл., 4, 75–76); гл. яшчэ Фасмер, 4, 349.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кула́чкі ў выразе: Ешчэ чэрці на кулачкі ні браліса ’Яшчэ далёка да світання, яшчэ вельмі рана’ (Нар. словатв.). Усталі рано, бы чэрці на кулачку (ТС). Параўн. рус. кулички (у черта на куличках ’вельмі далёка’). Цяжка суаднесці семантыку бел. і рус. выразаў. Ва ўсякім разе беларускі матэрыял не дазваляе ўзводзіць слова да рус. кулич (параўн. Праабражэнскі, 1, 410) або польск. kuliczki ’testes’ (параўн. Ісачанка, ВЯ, 1957, 3, 121). Больш верагодным здаецца суаднясенне з польск. kulik ’карнавал на масленіцу’. Параўн. лат. kuluos lēkt ’гуляць на масленіцу’. Этымон гэтых слоў невядомы (Слаўскі, 3, 350–351).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

характэ́рны

1. характе́рный, примеча́тельный;

х. твар — характе́рное (примеча́тельное) лицо́;

2. (отличающий от других) характе́рный, типи́чный, отличи́тельный;

~ная ры́са — характе́рная (отличи́тельная) черта́;

х. факт — характе́рный (типи́чный) факт;

3. характе́рный;

~ная ро́ля — характе́рная роль

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мяжа́ ж.

1. (между земельными участками) межа́;

2. (между государствами) грани́ца, рубе́ж м.;

3. тех. преде́л м.;

м. пру́гкасці — преде́л упру́гости;

м. трыва́ласці — преде́л про́чности;

4. перен. черта́; грань; ра́мки только мн., грани́цы только мн.;

пераступі́ць мяжу́ — переступи́ть черту́; вы́йти за ра́мки

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́ступіць сов., в разн. знач. вы́ступить; (сделаться заметным — ещё) проступи́ть; обозна́читься; прочерти́ться;

в. з прамо́вай — вы́ступить с докла́дом;

незаўва́жаная ране́й ры́са яго́ хара́ктару ~піла наве́рх — не заме́ченная ра́нее черта́ его́ хара́ктера вы́ступила нару́жу;

атра́д ~піў у пахо́д — отря́д вы́ступил в похо́д;

наро́д ~піў су́праць захо́пнікаў — наро́д вы́ступил про́тив захва́тчиков;

пот ~піў на лбе — пот вы́ступил (проступи́л) на лбу;

са змро́ку ~піў сілуэ́т — в темноте́ обозна́чился (прочерти́лся) силуэ́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лі́нія ж., в разн. знач. ли́ния; (граница, предел — ещё) черта́;

перпендыкуля́рная л. — перпендикуля́рная ли́ния;

чыгу́начная л. — железнодоро́жная ли́ния;

перадава́я л. — передова́я ли́ния;

л. падзе́лу — ли́ния разде́ла;

л. палёту ку́лі — ли́ния полёта пу́ли;

генера́льная л. — генера́льная ли́ния;

право́дзіць лі́нію — проводи́ть ли́нию;

л. паво́дзін — ли́ния поведе́ния;

аўтаматы́чная л. — автомати́ческая ли́ния;

дэмаркацы́йная л. — демаркацио́нная ли́ния;

ко́нтурная л. — ко́нтурная ли́ния;

ло́маная л.мат. ло́маная ли́ния;

л. агню́ — ли́ния огня́;

чырво́ная л.архит. кра́сная ли́ния;

ве́сці (гнуць) сваю́ лі́нію — вести́ (гнуть) свою́ ли́нию;

ісці́ па лі́ніі найме́ншага супраціўле́ння — идти́ по ли́нии наиме́ньшего сопротивле́ния

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чёрт чорт, род. чо́рта м.;

до чёрта (очень много) да чо́рта; чорт ко́лькі, (до крайней степени) чорт як;

к чёрту, ко всем чертя́м к чо́рту;

к чёрту на рога́ к чо́рту ў бало́та;

ни к чёрту ні к чо́рту;

ни черта́ нічо́га;

чем чёрт не шу́тит чым чорт не жарту́е, чаго́ до́брага;

чертя́м то́шно чарця́м мо́ташна;

чёрт принёс чорт прынёс;

чёрт возьми́ (дери́, побери́, подери́) каб яго́е́, іх) чорт узя́ў;

чёрт дёрнул чорт падаткну́ў;

чёрт его́ зна́ет лі́ха яго ве́дае;

чёрта с два дзе там;

че́рти но́сят чэ́рці но́сяць;

че́рти полоса́тые чэ́рці паласа́тыя;

чёрт лы́сый чорт лы́сы (лаза́ты);

чёрт зна́ет что чорт ве́дае што;

что за чёрт што за чорт;

чёрт не возьмёт чорт не во́зьме;

чёрт бы его́ побра́л каб яго́ чорт узя́ў;

сам чёрт не разберёт сам чорт не разбярэ́; сам чорт пі́ва рабі́ў і саладзі́ць адро́кся;

сам чёрт но́гу (го́лову) сло́мит чорт но́гі пало́міць;

ни к чёрту не годи́тся ні к чо́рту не ва́рты;

бы́ло бы боло́то, а че́рти бу́дут бало́та без чо́рта не быва́е;

держа́ться как чёрт за́ душу трыма́цца як чорт за душу́;

поп своё, а чёрт своё погов. поп сваё, а чорт сваё;

ты на́ гору, чёрт за́ ногу погов. ты на гару́, чорт за нагу́;

в ти́хом о́муте че́рти во́дятся посл. у ці́хім бало́це чэ́рці вяду́цца; і чорт ціхма́нам быў; ці́хая вада́ грэ́блю рве;

не так стра́шен чёрт, как его́ малю́ют посл. не такі́ стра́шны чорт, як яго́ малю́юць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)