во́дпуск, -у, мн. -і, -аў, м.

1. гл. адпусціць.

2. Часовае вызваленне ад працы для адпачынку, лячэння і пад.

Узяць чарговы в.

Знаходзіцца ў водпуску.

Дэкрэтны в.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прака́т², -у, Ма́це, м.

Перадача рухомай маёмасці ў часовае карыстанне за плату, а таксама само карыстанне.

Плаціць за п. каляскі.

Бюро пракату.

|| прым. прака́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

время́нка ж., разг. часо́вае збудава́нне (ха́та, пе́чка, даро́га и т. п.).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ша́нец, ‑нца, м.

Часовае палявое ўмацаванне ў Расіі ў 17–19 стст.

[Польск. szaniec ад ням. Schanze.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цяпля́к, цепляка, м.

Часовае ацепленае памяшканне для правядзення будаўнічых работ у зімовы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перады́шка, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак, ж.

1. Невялікі перапынак, каб аддыхацца, перавесці дыханне.

Бегчы кіламетр без перадышкі.

2. перан. Часовае спыненне якой-н. дзейнасці.

П. ў спрэчках.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

арэ́нда, -ы, ДМ -дзе, ж.

1. Наём памяшкання, зямельнага ўчастка і пад. ў часовае карыстанне.

Здаць у арэнду.

2. Плата за такі наём.

Плаціць арэнду.

|| прым. арэ́ндны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

супы́нак, -нку, мн. -нкі, -нкаў, м.

Часовы перапынак у якім-н. дзеянні; часовае спыненне чаго-н.

Не жадаць супынку ў вучобе.

С. у лесе быў вымушаным.

С. — толькі на абед.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зацьме́нне, -я, н.

1. Астранамічная з’ява, калі адно нябеснае цела або яго цень закрывае другое нябеснае цела.

З.

Месяца.

Сонечнае з.

2. перан. Часовае замарачэнне галавы.

На яго найшло нейкае з.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

імігры́раваць і іміграва́ць, -рую, -руеш, -руе; -руй; зак. і незак.

Перасяліцца (перасяляцца) у якую-н. краіну на пастаяннае або часовае жыхарства.

І. за граніцу.

|| наз. імігра́цыя, -і, ж.; прым. іміграцы́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)