супы́нак, -нку, мн. -нкі, -нкаў, м.

Часовы перапынак у якім-н. дзеянні; часовае спыненне чаго-н.

Не жадаць супынку ў вучобе.

С. у лесе быў вымушаным.

С. — толькі на абед.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)