начарці́ць, -чарчу́, -чэ́рціш, -чэ́рціць; -чэ́рчаны; зак.

1. гл. чарціць.

2. што і чаго. Чэрцячы, зрабіць якую-н. колькасць.

Н. картаў, планаў.

|| незак. начэ́рчваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пачарці́ць, ‑чарчу, ‑чэрціш, ‑чэрціць; зак., што і без дап.

Чарціць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пункці́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.

Начарціць (чарціць), намаляваць (маляваць) пункцірам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Начыры́ць ’начарціць’ (Ян.). Ад чырыць ’чарціць, праводзіць лінію’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Крэ́мзаць ’неакуратна, невыразна пісаць або чарціць’ (ТСБМ, КЭС, лаг.). Гл. крэмсаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

крэ́мзаць, -аю, -аеш, -ае; незак., што і без дап. (разм.).

Неакуратна, невыразна пісаць або чарціць.

|| зак. накрэ́мзаць, -аю, -аеш, -ае; -аны.

|| аднакр. крамзану́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́.

|| наз. крэ́мзанне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

проче́рчивать несов.

1. (чертить, вычерчивать) чарці́ць, вычэ́рчваць;

2. (проводить черту) прачэ́рчваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Крэ́сліць ’чарціць’ (ТСБМ). Укр. креслити ’тс’. Запазычана праз польск. kreślić з с.-н.-ням. krisseln ’скрэбці, крэсліць’ (Слаўскі, 3, 92).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

дачарці́ць, ‑чарчу, ‑чэрціш, ‑чэрціць; заг. дачарці; зак., што.

Скончыць чарціць; давесці чарчэнне чаго‑н. да якой‑н. ступені выканання. Дачарціць праект да палавіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перече́рчивать несов.

1. (всё, многое) чарці́ць, рысава́ць;

2. (заново) перачэ́рчваць, перарысо́ўваць; см. перечерти́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)