уры́мшчваць

‘цярпліва пераносіць, трываць, цярпець (без прамога дапаўнення)’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. уры́мшчваю уры́мшчваем
2-я ас. уры́мшчваеш уры́мшчваеце
3-я ас. уры́мшчвае уры́мшчваюць
Прошлы час
м. уры́мшчваў уры́мшчвалі
ж. уры́мшчвала
н. уры́мшчвала
Загадны лад
2-я ас. уры́мшчвай уры́мшчвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час уры́мшчваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паку́таваць, -тую, -туеш, -туе; -туй; незак.

1. Цярпець пакуты.

П. ад зубнога болю.

2. Пераносіць якія-н. нягоды, цяжкасці.

П. ад беззямелля.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бедова́ть несов., обл. гарава́ць, цярпе́ць няста́чу.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адцярпе́ць, ‑цярплю, ‑церпіш, ‑церпіць; зак.

Кончыць цярпець; адпакутаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нецярпі́мы, -ая, -ае.

1. Такі, што нельга цярпець; недапушчальны.

Нецярпімае становішча.

2. Які не можа па сваёй натуры мірыцца з кім-, чым-н.

|| наз. нецярпі́масць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гарава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; незак.

1. Жыць бедна, цярпець нястачу.

Век ён гаруе.

2. Тужыць, сумаваць, перажываць якое-н. гора.

Г. па дачцэ.

|| наз. гарава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бедава́ць, бяду́ю, бяду́еш, бяду́е; бяду́й; незак.

1. Цярпець душэўныя пакуты; выказваць перажыванні; клапаціцца аб кім-, чым-н.

Б. аб дзіцяці.

2. Жыць у нястачы; гараваць.

|| наз. бедава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кукава́ць, -ку́ю, -ку́еш, -ку́е; -ку́й; незак.

1. Пра зязюлю: ствараць гукі, падобныя на «ку-ку».

2. перан. Цярпець нягоду, гараваць (разм.).

|| зак. пракукава́ць, -ку́ю, -ку́еш, -ку́е; -ку́й.

|| наз. кукава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сдюжа́ть несов., прост.

1. зду́жваць;

2. (выдерживать) вытры́мліваць, цярпе́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

убы́ток м. стра́та, -ты ж.;

быть в убы́тке цярпе́ць стра́ту;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)