намурава́ць

‘набудаваць чаго-небудзь з каменю або цэглы’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. намуру́ю намуру́ем
2-я ас. намуру́еш намуру́еце
3-я ас. намуру́е намуру́юць
Прошлы час
м. намурава́ў намурава́лі
ж. намурава́ла
н. намурава́ла
Загадны лад
2-я ас. намуру́й намуру́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час намурава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

намуро́ўваць

‘набудоўваць чаго-небудзь, што-небудзь з каменю або цэглы’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. намуро́ўваю намуро́ўваем
2-я ас. намуро́ўваеш намуро́ўваеце
3-я ас. намуро́ўвае намуро́ўваюць
Прошлы час
м. намуро́ўваў намуро́ўвалі
ж. намуро́ўвала
н. намуро́ўвала
Загадны лад
2-я ас. намуро́ўвай намуро́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час намуро́ўваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прымуро́ўваць

‘прыбудоўваць што-небудзь з каменю, цэглы’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прымуро́ўваю прымуро́ўваем
2-я ас. прымуро́ўваеш прымуро́ўваеце
3-я ас. прымуро́ўвае прымуро́ўваюць
Прошлы час
м. прымуро́ўваў прымуро́ўвалі
ж. прымуро́ўвала
н. прымуро́ўвала
Загадны лад
2-я ас. прымуро́ўвай прымуро́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прымуро́ўваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вогнетрыва́ласць, ‑і, ж.

Уласцівасць вогнетрывалага. Вогнетрываласць цэглы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цаге́льня, -і, мн. -і, -лень і -льняў, ж.

Прадпрыемства, завод, на якім вырабляецца цэгла.

Ц. заўсёды мае запас цэглы.

|| прым. цаге́льны, -ая, -ае.

Ц. завод.

Цагельная прамысловасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

му́ляр, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Рабочы, які будуе што-н. з каменю або цэглы.

2. Пячнік, спецыяліст па кладцы печаў.

|| прым. муля́рскі, -ая, -ае.

М. інструмент.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пуста́к, ‑а, м.

Разм. Від цэглы, цэментных блокаў з пустотамі ўсярэдзіне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прымурава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., што.

Прыбудаваць што‑н. з каменю, цэглы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

руб, -а, мн. -ы, -аў, м.

Вузкі край або вузкі бок якога-н. прадмета.

Кладка цэглы рубам.

◊

Паставіць пытанне рубам — заявіць пра што-н. з усёй рашучасцю.

|| прым. ру́бавы, -ая, -ае (спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

грува́сціцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ціцца; незак.

Узвышацца бязладнай кучай, утвараць нагрувашчанне чаго-н.

Грувасціліся горы бітай цэглы.

На беразе возера грувасціліся скалы.

|| зак. нагрува́сціцца, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -ціцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)