намурава́ць

‘набудаваць чаго-небудзь з каменю або цэглы’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. намуру́ю намуру́ем
2-я ас. намуру́еш намуру́еце
3-я ас. намуру́е намуру́юць
Прошлы час
м. намурава́ў намурава́лі
ж. намурава́ла
н. намурава́ла
Загадны лад
2-я ас. намуру́й намуру́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час намурава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)