намуро́ўваць

‘набудоўваць чаго-небудзь, што-небудзь з каменю або цэглы’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. намуро́ўваю намуро́ўваем
2-я ас. намуро́ўваеш намуро́ўваеце
3-я ас. намуро́ўвае намуро́ўваюць
Прошлы час
м. намуро́ўваў намуро́ўвалі
ж. намуро́ўвала
н. намуро́ўвала
Загадны лад
2-я ас. намуро́ўвай намуро́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час намуро́ўваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)