Verbum

па́па, -ы, мн. -ы, пап, м.

Вярхоўны гадава каталіцкай царквы і дзяржавы Ватыкан.

Рымскі П.

|| прым. па́пскі, -ая, -ае.

катава́сія, -і, ж.

1. Песнапенне, што выконваецца абодвума клірасамі, якія выходзяць на сярэдзіну царквы.

2. перан. Беспарадак, неразбярыха (жарт.).

чы́сцец, -стца, м.

Паводле вучэння каталіцкай царквы: месца, дзе душы нябожчыкаў ачышчаюцца ад грахоў, перш чым трапіць у рай.

мо́шчы, -аў.

Высахлыя астанкі святых людзей хрысціянскай царквы, якія шануюцца і лічацца цудатворнымі.

◊

Жывыя мошчы — пра вельмі худога, знясіленага чалавека.

Сёмуха, -і, ДМ -мусе, ж.

Адно са свят праваслаўнай царквы, якое святкуецца ў пяцідзясяты дзень (праз сем тыдняў) пасля Вялікадня.

царкоўна... і царкоўна-...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач.: які мае адносіны да царквы, напр.: царкоўна-богаслужэбны, царкоўна-кніжны, царкоўнаславянізм.

клерыкалі́зм, -у, м.

Ідэалагічная і палітычная плынь, якая імкнецца ўзмацніць уплыў царквы на грамадска-палітычнае і культурнае жыццё.

Прыхільнікі клерыкалізму.

|| прым. клерыка́льны, -ая, -ае.

мо́гілкі, -лак і -аў.

1. Месца, дзе хаваюць памерлых.

Навокал царквы — м.

2. перан. Месца, куды звозяць старую, пабітую тэхніку.

Паравозныя м.

|| прым. мо́гілкавы, -ая, -ае.