Дыхт, ды́хта ’фанера’. Гл. ды́кта.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

трохслаёвы, ‑ая, ‑ае.

Які складаецца з трох слаёў. Трохслаёвая фанера.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шматслаёвы, ‑ая, ‑ае.

Які складаецца з некалькіх ці з многіх слаёў. Шматслаёвая фанера. Шматслаёвая воблачнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

філё́нга, -і, ДМ -нзе, мн. -і, -лёнг і -аў, ж. (спец.).

1. Тонкая дошка або фанера, якая ўстаўляецца ў дзвярную або іншую раму.

2. Вузкая каляровая палоска, якая аддзяляе афарбаваную панэль ад верхняй часткі сцяны.

|| прым. філянго́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кле́ены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад клеіць.

2. у знач. прым. Змацаваны пры дапамозе клею. Клееная фанера.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перакле́йка, ‑і, ДМ ‑клейцы; ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. пераклейваць — пераклеіць.

2. Р мн. ‑клеек. Спец. Шматслаёвая клееная фанера.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

венірава́ны, ‑ая, ‑ае.

Спец.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад веніраваць.

2. у знач. прым. Абліцаваны цвёрдымі або каштоўнымі пародамі дрэва. Веніраваная фанера.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

караба́ціцца, ‑ціцца; незак.

Станавіцца карабатым; скрыўляцца, выгінацца. Фанера карабаціцца. □ [Кніга] ляжала на стале, і тонкая папяровая вокладка пачынала жоўкнуць, карабаціцца — ад сонца і дробнай, што пыл, салёнай імжы. Карамазаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

філёнга, ‑і, ДМ ‑нзе, ж.

Спец.

1. Тонкая дошка або фанера, якая ўстаўляецца ў дзвярную, паркетную або іншую раму.

2. Вузкая палоска, якая аддзяляе афарбаваную панель ад верхняй часткі сцяны. Працягнуць філёнгу.

[Ад ням. Füllung.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ці́савы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да ціса, уласцівы цісу. Цісавая драўніна. Цісавая алея. // Зроблены з цісу. Цісавая фанера.

2. у знач. наз. ці́савыя, ‑ых. Сямейства двухдомных вечназялёных хвойных дрэў ці кустоў, да якога адносіцца ціс.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)