веніраваны, ‑ая, ‑ае.
Спец.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад веніраваць.
2. у знач. прым. Абліцаваны цвёрдымі або каштоўнымі пародамі дрэва. Веніраваная фанера.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)