тырча́ць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тырча́ць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пала́ц, ‑а,
1. Вялікі, раскошны, багаты будынак.
2. У складзе назваў некаторых будынкаў грамадскага прызначэння, якія звычайна выдзяляюцца сваёй архітэктурай.
[Іт. palazzo, ад лац. palatium.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бац 1,
1. Ужываецца для перадачы рэзкага адрывістага гуку.
2.
бац 2, баца,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фа́брыка, ‑і,
1. Прамысловае прадпрыемства, якое апрацоўвае сыравіну пры дапамозе машын і для якога характэрны падзел працы па аперацыях.
2.
[Ад лац. fabrica — майстэрня.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
самадзе́йнасць, ‑і,
1. Праяўленне асабістага пачыну, ініцыятывы ў якой‑н. справе; актыўная самастойная дзейнасць.
2. Творчасць (музычна-харавая, тэатральная, харэаграфічная) народных мас, для якіх мастацтва не з’яўляецца прафесіяй.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
а́кцыя 1, ‑і,
Дзеянне, накіраванае на дасягненне пэўнай мэты.
[Ад лац. actio — дзеянне.]
а́кцыя 2, ‑і,
Цэнная папера, якая сведчыць пра ўнясенне пэўнага паю ў капіталістычнае прадпрыемства і дае права яе ўладальніку на ўдзел у справах і прыбытках гэтага прадпрыемства.
•••
[Фр. action.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фабры́чны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да фабрыкі (у 1 знач.).
2. Такі, дзе ёсць фабрыкі; прамысловы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
узрасці́
1.
2. (увеличиться в размерах, количестве, объёме, силе) возрасти́, вы́расти;
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
эта́п, ‑а,
1. Пункт на шляху руху войска, у якім ваеннаслужачыя забяспечваюцца начлегам, харчамі, фуражом.
2. У дарэвалюцыйнай Расіі — пункт для начлегу арыштанцкіх груп, а таксама ўвесь шлях іх руху да месца ссылкі.
3. Асобная частка чаго‑н.
4. Прамежак часу, перыяд, адзначаны якой‑н. надзеяй; стадыя, ступень у развіцці чаго‑н.
•••
[Фр. étape.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
узрасці́, ‑расту, ‑расцеш, ‑расце; ‑расцём, ‑расцяце, ‑растуць;
1. Вырасці, стаць дарослым, сталым.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)