Вабразі́ць ’уявіць’ (КТС). З рус. вообразить.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

вы́мраіць

‘уявіць у думках каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́мраю вы́мраім
2-я ас. вы́мраіш вы́мраіце
3-я ас. вы́мраіць вы́мраяць
Прошлы час
м. вы́мраіў вы́мраілі
ж. вы́мраіла
н. вы́мраіла
Загадны лад
2-я ас. вы́мрай вы́мрайце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́мраіўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

нама́рыць

‘прыдумаць, уявіць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. нама́ру нама́рым
2-я ас. нама́рыш нама́рыце
3-я ас. нама́рыць нама́раць
Прошлы час
м. нама́рыў нама́рылі
ж. нама́рыла
н. нама́рыла
Загадны лад
2-я ас. нама́р нама́рце
Дзеепрыслоўе
прош. час нама́рыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

◎ Наўя́ ’наяву’ (Бяльк.). Відаць, з *на+уяў, гл. уяўляць, уявіць, параўн. ява (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

суб’ектыві́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак.

Уявіць (уяўляць) з пункту гледжання суб’ектывізму.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прытры́зніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., каго-што.

Уявіць, убачыць у сне. Прытрызніўшы, што я далёка, Ты месца не знаходзіла. Хадыка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

невообрази́мо нареч.

1. няўя́ўна; так, што ця́жка (не́льга) уяві́ць;

2. неймаве́рна; надзвыча́йна; страшэ́нна; см. невообрази́мый;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тру́шанка, ‑і, ДМ ‑нцы, ж.

Тое, што і трасянка. [Варанецкі] не мог уявіць, чаму ніхто не паказваецца на ферму. Ён сам узяўся паіць кароў і раздаваць ім трушанку. Дуброўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рамантызава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак. і незак., каго-што.

Уявіць (уяўляць), паказаць (паказваць) каго‑, што‑н. у рамантычным ідэалізаваным выглядзе. Па таленту З. Бядуля — гэта мастак, які схільны быў бы рамантызаваць жыццё, шукаць у ім прыгожае. «Полымя».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

здзе́йсніцца, ‑ніцца; зак.

Ажыццявіцца, збыцца. Горда расквітнела сацыялістычная Украіна. Здзейсніліся мары Шаўчэнкі аб брацтве паміж народамі. Купала. Марыў Андрэй паступіць у Мінскі політэхнічны інстытут. Ён зжыўся з гэтай марай і не мог уявіць, што яна не здзейсніцца. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)