зашчамі́цца, ‑шчамлюся, ‑шчэмішся, ‑шчэміцца; зак.

Уціснуцца, ушчаміцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

утесни́ться (всунуться, втиснуться) разг. уці́снуцца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

упхну́цца, -ну́ся, -не́шся, -не́цца; -нёмся, -няце́ся, -ну́цца; -ні́ся; зак. (разм.).

З намаганнем прабрацца куды-н.; уціснуцца.

У. ў перапоўнены аўтобус.

|| незак. упіха́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца і упі́хвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уці́сквацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да уціснуцца (у 1–3 знач.).

2. Зал. да уціскваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гу́шча, -ы, ж.

1. Густы асадак (стравы, раствору і пад.).

На дне засталася г.

Г. дзяцей не разганяе (прыказка).

2. Тое, што і гушчар.

3. Самае густое месца ў чым-н., цэнтр.

Уціснуцца ў самую гушчу натоўпу.

Быць у гушчы падзей (перан.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

впя́литься

1. прост. (всунуться) усу́нуцца; (втиснуться) уці́снуцца;

2. спец. напя́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Сто́ўпіцца ‘змясціцца’: стоўпіцца яшчэ тут напісаць (Касп.), сто́ўпіцца, стаўпі́цца ‘увайсці, уціснуцца’ (Шымк. Собр.), стаўпі́цца ‘сабрацца ў адным месцы’, ‘змясціцца’ (Нас.), сто́ўпіць ‘змясціць’ (Ласт., Гарэц.). Да тоўпіць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

уціска́цца ​1, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да уціснуцца (у 1–3 знач.).

2. Зал. да уціскаць ​1.

уціска́цца ​2, ‑аецца; незак.

Зал. да уціскаць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вмя́ться

1. (вдавиться во что-л.) умя́цца, уці́снуцца;

2. (образовать вмятину) увагну́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

затапта́цца ​1, ‑топчацца; зак.

Знішчыцца пры таптанні падэшвамі, капытамі і пад. След затаптаўся. // Уціснуцца, умяцца ў што‑н. ад язды, хады. Пакуль будавалі, усё вакол трэскамі засыпалі. А на вясну ўжо нічога каля хаты і не відаць — усё ў гразь затапталася. Штыхаў.

затапта́цца ​2, ‑тапчуся, ‑топчашся, ‑топчацца; зак.

Разм. Пачаць таптацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)