Verbum

прыўзня́ты, -ая, -ае.

1. Бадзёры, ажыўлены.

П. настрой.

2. Высокі, урачысты.

П. тон.

|| наз. прыўзня́тасць, -і, ж.

узня́ты, -ая, -ае.

1. Радасна-ўсхваляваны, бадзёры.

У. настрой.

2. Узвышаны, урачысты (пра мову, стыль).

|| наз. узня́тасць, -і, ж.

клік, -у, мн. -і, -аў, м.

1. Кліч, вокліч (высок.).

Радасны к.

Урачысты к.

2. Крык некаторых дзікіх птушак.

Лебядзіныя клікі.

о́да, -ы, ДМ о́дзе, мн. -ы, од, ж.

Урачысты верш, прысвечаны якой-н. гістарычнай падзеі ці герою.

|| прым. ады́чны, -ая, -ае.

узнёслы, -ая, -ае.

1. Прыўзняты, урачысты.

У. настрой.

Узнёслая прамова.

2. Поўны вялікага значэння, глыбокага зместу, высакародных пачуццяў.

Узнёслыя мары.

|| наз. узнёсласць, -і, ж.

шахінша́х, -а, мн. -і, -аў, м.

Урачысты тытул персідскага шаха (літаральна: цар цароў), а таксама асоба, якая насіла гэты тытул.

|| прым. шахінша́хскі, -ая, -ае.

дэклараты́ўны, -ая, -ае.

1. Які мае форму дэкларацыі (у 1 знач.); урачысты.

Дэкларатыўная заява.

2. Не падмацаваны доказамі; знешні.

Усе яго абяцанні носяць д. характар.

|| наз. дэклараты́ўнасць, -і, ж.