зашвартава́цца, ‑туецца; зак.
Умацавацца ў гавані на якарах або на прывязі (пра судна).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
умацо́ўвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
1. Незак. да умацавацца.
2. Зал. да умацоўваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кансалідава́цца, ‑дуецца; зак. і незак.
Кніжн.
1. Умацавацца (умацоўвацца), аб’яднацца (аб’ядноўвацца), згуртавацца (згуртоўвацца).
2. толькі незак. Зал. да кансалідаваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
умаро́зіць, ‑рожу, ‑розіш, ‑розіць; зак., што.
Змясціць што‑н. у вадкасць, якая замярзае, і даць там умацавацца пад дзеяннем марозу.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
асадзі́цца, ‑дзіцца; зак.
1. Умацавацца, надзецца на што‑н. // Уставіцца ў аправу, рамку. // Аказацца ў асадзе (у 4 знач.) (пра акно, дзверы).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
укарані́ць, -раню́, -рэ́ніш, -рэ́ніць; -ранёны; зак., што.
1. Пасадзіўшы, даць умацавацца ў глебе каранямі.
2. перан. Садзейнічаць трываламу замацаванню чаго-н. у практыцы; прымусіць увайсці ў быт, свядомасць і пад.
У. гаспадарчы разлік.
У. новы метад у вытворчасць.
|| незак. укараня́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.
|| наз. укаране́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
узмацне́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; зак.
1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Узмацніцца, павялічыцца ў сіле, стаць больш трывалым.
Вецер узмацнеў.
Голас узмацнеў.
Лёд узмацнеў.
2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Стаць больш моцным (у 6 знач.), умацавацца.
Гаспадарка ўзмацнела.
3. Стаць больш здаровым, вынослівым.
За лета дзеці ўзмацнелі.
|| наз. узмацне́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
усталява́цца, -лю́юся, -лю́ешся, -лю́ецца; -лю́йся; зак.
1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Надзейна ўстанавіцца, умацавацца, зрабіцца ўстойлівым, наступіць.
Улада ўсталявалася.
Зіма ўсталявалася.
Усталявалася цішыня.
2. Асесці, уладкавацца дзе-н.
Ён усталяваўся на новым месцы.
3. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Наладзіцца, замацавацца, стаць звычаем, традыцыяй.
Паміж імі ўсталяваліся добрыя адносіны.
У нас ужо ўсталявалася такая традыцыя.
|| незак. усталёўвацца, -аюся, -аешся, -аецца.
|| наз. усталява́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
укарані́ць, ‑раню, ‑рэніш, ‑раніць; зак., што.
1. Пасадзіўшы, даць прарасці, умацавацца каранямі ў глебе. Укараніць атожылкі.
2. перан. Садзейнічаць трываламу замацаванню чаго‑н. у практыцы; заставіць што‑н. увайсці ў быт, свядомасць і пад. Укараніць гаспадарчы разлік. □ Прапанову наладчыка ўхвалілі і ўкаранілі ў вытворчасць. «Звязда».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
умацо́ўвацца несов.
1. в разн. знач. укрепля́ться; (твёрдо обосновываться — ещё) утвержда́ться; (становиться прочным, надёжным — ещё) упро́чиваться; см. умацава́цца;
2. страд. укрепля́ться; упро́чиваться; см. умацо́ўваць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)