клевета́ть несов. паклёпнічаць, узво́дзіць паклёп;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ступенява́ць

узводзіць што-небудзь у ступень’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ступяню́ю ступяню́ем
2-я ас. ступяню́еш ступяню́еце
3-я ас. ступяню́е ступяню́юць
Прошлы час
м. ступенява́ў ступенява́лі
ж. ступенява́ла
н. ступенява́ла
Загадны лад
2-я ас. ступяню́й ступяню́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ступяню́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

узво́дзіцца, ‑дзіцца; незак.

1. Незак. да узвесціся.

2. Зал. да узводзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

інсінуі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., каго.

Кніжн. Узвесці (узводзіць) паклёп на каго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

інсінуа́цыя, ‑і, ж.

Кніжн. Паклёпніцкая выдумка з мэтай зганьбіць, зняславіць каго‑н.; паклёп. Узводзіць інсінуацыі. Метад інсінуацый.

[Ад лац. inisinuare — пралазіць, пракрадвацца.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

поклёп разг. паклёп, -пу м.;

возводи́ть поклёп узво́дзіць паклёп.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

узво́дзіцца несов.

1. взводи́ться; см. узве́сціся;

2. страд. взводи́ться, возводи́ться; производи́ться; см. узво́дзіць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

возводи́ть несов.

1. (строить) будава́ць, ста́віць; узво́дзіць;

возводи́ть сте́ны до́ма будава́ць (узво́дзіць) сце́ны до́ма;

возводи́ть но́вое зда́ние будава́ць (ста́віць) но́вы буды́нак;

2. (поднимать) уст. узніма́ць, падыма́ць;

возводи́ть глаза́ узніма́ць (падыма́ць) во́чы;

3. (вести к более высокому общественному, служебному положению) перен. возводи́ть в чин (сан, досто́инство) надава́ць чын (сан, го́днасць);

возводи́ть на престо́л, на трон узво́дзіць (садзі́ць) на трон;

4. в др. знач. узво́дзіць;

возводи́ть в квадра́т узво́дзіць у квадра́т;

возводи́ть в зако́н (в при́нцип) узво́дзіць у зако́н (у пры́нцып);

5. (приписывать напрасно) книжн. узво́дзіць;

6. (к чему — относить происхождение чего-нибудь к чему-л.) книжн. выво́дзіць (ад чаго, з чаго);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

взводи́ться

1. (о курке) узво́дзіць;

2. страд. узво́дзіцца; узніма́цца, падыма́цца; см. взводи́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

квадра́т в разн. знач. квадра́т, -та м.;

возво́дить в квадра́т узво́дзіць у квадра́т;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)