прасава́ць¹, -су́ю, -су́еш, -су́е; -су́й; -сава́ны; зак., што.
1. Гладзіць прасам.
П. сукенку.
2. перан. Націскаючы, праводзіць чым-н. па паверхні.
Танкі прасуюць акопы.
|| зак. вы́прасаваць, -сую, -суеш, -суе; -суй; -саваны (да 1 знач.), адпрасава́ць, -су́ю, -су́еш, -су́е; -су́й; -сава́ны (да 1 знач.) і папрасава́ць, -су́ю, -су́еш, -су́е; -су́й; -сава́ны (да 1 знач.).
|| наз. прасава́нне, -я, н. (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
падрыхтава́цца, ‑туюся, ‑туешся, ‑туецца; зак.
Падрыхтаваць сябе да чаго‑н. Падрыхтавацца да зкзаменаў. Падрыхтавацца да вясны. □ Танкі сталі веерам, падрыхтаваліся да кругавой абароны... Мележ.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пападпа́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
Разм. Падпаліць усё, многае. [Андрыян:] — Каторыя танкі выйшлі са строю ў баі, а большасць дык мы самі пападпальвалі. Марціновіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бранята́нкавы, ‑ая, ‑ае.
У выразах: бранятанкавыя войскі, бранятанкавыя часці — адзін з галоўных родаў войск сучасных армій, аснову якога складаюць танкі і самаходныя артылерыйскія ўстаноўкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
камлы́га, ‑і, ДМ ‑лызе, ж.
Вялікі бясформенны кусок, абломак якой‑н. цвёрдай масы. Раскідаючы ў бакі камлыгі сплюшчанай дарожкай зямлі,.. паволі паўзлі танкі. Стаховіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адмайстрава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., што.
Зрабіць што‑н. з асаблівым стараннем; выштукаваць. Гусаку старому, каб хадзіў ля дому, Адмайструю танкі На крывыя лапкі. Шушкевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дашчэ́нту, прысл.
Начыста, датла, ушчэнт; зусім, поўнасцю. Станцыя, як і паўстанак пад Лашычамі, была дашчэнту разбурана. Хадкевіч. Сотнікаў выпусціў дзесятак снарадаў і разнёс дашчэнту яшчэ два танкі. Быкаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
маскірава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны; незак., каго-што.
1. Апранаць каго-н. у маскарадны касцюм, надзяваць маску.
2. Рабіць каго-, што-н. нябачным для каго-н.
М. танкі.
М. свой намер (перан.).
|| зак. замаскірава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны.
|| звар. маскірава́цца, -ру́юся, -ру́ешся, -ру́ецца; -ру́йся; зак. замаскірава́цца, -ру́юся, -ру́ешся, -ру́ецца; -ру́йся.
|| наз. маскіро́ўка, -і, ДМ -ро́ўцы, ж. (да 2 знач.).
|| прым. маскіро́вачны, -ая, -ае (да 2 знач.).
М. халат.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пехаці́нец, ‑нца, м.
Воін пяхоты. Танкі ішлі наперадзе, услед за імі — пехацінцы. Мележ. Уздоўж ручая, маскіруючыся ў алешніку, адступалі пехацінцы; яны ішлі па адным, па два, уподбег, прыгнуўшыся, хоць ніхто не страляў. Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бру́ха, ‑а, н.
Разм. Тое, што і чэрава. [Вепр] па самае бруха грузнуў у дрыгве. Самуйлёнак. Сытае бруха да навукі глуха. Прыказка. / у перан. ужыв. Паўзуць жалезным брухам танкі, Аж стогнуць сцены камяніц. Глебка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)