той-сёй

займеннік, няпэўны, безасабовы

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. той-сёй та́я-ся́я тое-сёе ты́я-сі́я
Р. таго́-сяго́ той-сёй таго́-сяго́ тых-сіх
Д. таму́-сяму́ той-сёй таму́-сяму́ тым-сім
В. таго́-сяго́ (адуш.)
той-сёй (неадуш.)		 ту́ю-сю́ю то́е-сёе тых-сіх
ты́я-сі́я
Т. тым-сім той-сёй тым-сім ты́мі-сі́мі
М. тым-сім той-сёй тым-сім тых-сіх

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

сёй-той

займеннік, няпэўны, безасабовы

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сёй-той ся́я-та́я сёе-то́е сі́я-ты́я
Р. сяго́-таго́ сёй-то́й
сяе́-тае́		 сяго́-таго́ сіх-тых
Д. сяму́-таму́ сёй-той сяму́-таму́ сім-тым
В. сяго́-таго́ (адуш.)
сёй-той (неадуш.)		 сю́ю-ту́ю сёе-то́е сіх-тых
сі́я-ты́я
Т. сім-тым сёй-той сім-тым сі́мі-ты́мі
М. сім-тым сёй-той сім-тым сіх-тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

заўчо́ра, прысл.

Два дні таму назад.

|| прым. заўчара́шні, -яя, -яе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

посему́ нареч., уст. таму́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чый-нічы́й, чыя-нічыя́, чыё-нічыё; займ. неазнач.

Які належыць сяму-таму.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уваччу́, прысл.

У вачах.

Аж пацямнела ў.

Хто баіцца, таму ў. дваіцца (прыказка).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падве́траны, -ая, -ае.

Процілеглы таму, куды дзьме вецер, закрыты ад ветру.

П. борт судна.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пако́лькі, злуч.

Таму што, так як.

П. ты там сёння будзеш, то я туды не пайду.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

поне́же союз, уст. бо, таму́ што, пако́лькі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

плыву́н, -у́, м.

Глеісты, пясчаны ці суглінкавы слой падглебы, насычаны вадой і таму здольны расплывацца.

|| прым. плыву́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)