туды́-сюды́, прысл.

Разм.

1. Тое, што і сюды-туды. Мацей .. пастаяў у варотах, патупаў туды-сюды, граблі ўзяў, падгроб каласкі па таку ў адну кучу. Краўчанка.

2. у знач. вык. Сыдзе, нічога. Тавар гэты яшчэ туды-сюды. // Ні добры, ні дрэнны. Кватэра туды-сюды.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сюды́-туды́, прысл.

1. У той і другі бок; у розныя бакі. [Міхал] выпраг каня.., жуючы хлеб, прайшоў сюды-туды паміж .. кустоў. Чорны. І чалавек бегае сюды-туды з самага цямна з потным ілбом. Кулакоўскі. Трымаючыся на задніх нагах,.. [вусень] вадзіў сюды-туды сваёй чорнай бліскучай галавой. Гарбук.

2. У некаторыя месцы. Трэба сюды-туды схадзіць.

3. Нішто сабе, ніштавата, дапушчальна. Калі днём яшчэ сюды-туды, то ў гэты вячэрні змрок адчуваеш сябе нібы ў магіле. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сюда́ нареч. сюды́;

◊

ни туда́ ни сюда́ ні туды́ ні сюды́;

туда́-сюда́ туды́-сюды́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

за́саб, прысл. (разм.).

Запар, адзін за другім.

Прыходзіў сюды тры разы з.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

туды́, прысл.

У той бок, у тое месца; проціл. сюды.

Калі ты паедзеш т.?

◊

Ні туды ні сюды (разм.) — ні ў той, ні ў другі бок; ні з месца.

Туды і назад — у абодва канцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дэфілі́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; незак.

1. Урачыста праходзіць на парадах, дэманстрацыях і пад.

2. Хадзіць туды-сюды, прагульвацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уза́д, прысл.

Назад, у процілеглы бок.

У. і ўперад.

Ні ў. ні ўперад (ні з месца, ні сюды, ні туды).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

туд-сю́д нареч., разг., см. туды́-сюды́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

снова́ть​II несов. хадзі́ць (сюды́-туды́), мітусі́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дэфілі́раваць

‘урачыста ісці, праходзіць (на парадах, дэманстрацыях і пад.); хадзіць туды-сюды, прагульвацца’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дэфілі́рую дэфілі́руем
2-я ас. дэфілі́руеш дэфілі́руеце
3-я ас. дэфілі́руе дэфілі́руюць
Прошлы час
м. дэфілі́раваў дэфілі́равалі
ж. дэфілі́равала
н. дэфілі́равала
Загадны лад
2-я ас. дэфілі́руй дэфілі́руйце
Дзеепрыслоўе
цяп. час дэфілі́руючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)