дэфілі́раваць
‘урачыста ісці, праходзіць (на парадах, дэманстрацыях і пад.); хадзіць туды-сюды, прагульвацца’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| дэфілі́рую | дэфілі́руем | |
| дэфілі́руеш | дэфілі́руеце | |
| дэфілі́руе | дэфілі́руюць | |
| Прошлы час | ||
| дэфілі́раваў | дэфілі́равалі | |
| дэфілі́равала | ||
| дэфілі́равала | ||
| Загадны лад | ||
| дэфілі́руй | дэфілі́руйце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| дэфілі́руючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)