падагітава́ць

‘пераканаць каго-небудзь у чым-небудзь, схіліць каго-небудзь да чаго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. падагіту́ю падагіту́ем
2-я ас. падагіту́еш падагіту́еце
3-я ас. падагіту́е падагіту́юць
Прошлы час
м. падагітава́ў падагітава́лі
ж. падагітава́ла
н. падагітава́ла
Загадны лад
2-я ас. падагіту́й падагіту́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час падагітава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

предрасположи́ть сов. схілі́ць; (настроить) настро́іць; см. предрасполага́ть​ 1.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заангажава́ць

‘наняць каго-небудзь; прымусіць каго-небудзь дзейнічаць у сваіх інтарэсах; схіліць каго-небудзь да неаб'ектыўнага адлюстравання рэчаіснасці’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. заангажу́ю заангажу́ем
2-я ас. заангажу́еш заангажу́еце
3-я ас. заангажу́е заангажу́юць
Прошлы час
м. заангажава́ў заангажава́лі
ж. заангажава́ла
н. заангажава́ла
Загадны лад
2-я ас. заангажу́й заангажу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час заангажава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

преклони́ть сов.

1. книжн., уст. схілі́ць;

2. перен., высок. схілі́ць; см. преклоня́ть;

◊

преклони́ть коле́на (коле́ни) стаць на кале́ні, укле́нчыць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

умалі́ць, умалю́, умо́ліш, умо́ліць; умо́лены; зак., каго (што).

Схіліць да чаго-н. моцнай просьбай, угаворамі, упрасіць.

У. няўступных бацькоў.

|| незак. умо́льваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

акаталі́чыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак., каго.

Схіліць у каталіцкую веру.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Муры́цца ’жмурыцца ў гульні’ (Ян.). Славен. múriti se ’схіліць вушы назад (аб кані)’, ’схіліць галаву’, ’хітравата глядзець’. Бязлай (2, 207) генетычна суадносіць з літ. maūryti ’гультаяваць’, ’патрэсвацца’, mauróti ’капацца’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

схіле́нне, -я, н.

1. гл. схіліць.

2. У астраноміі — адна з нябесных каардынат.

○

Магнітнае схіленне (спец.) — вугал паміж магнітным і геаграфічным мерыдыянамі ў пэўным пункце зямной паверхні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

раздо́брыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак., каго.

Схіліць каго‑н. да дабраты, шчодрасці, добрых учынкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Схіле́нні ’паджылкі, каленныя сухажыллі’ (астрав., Сл. ПЗБ). Ад схіліць, гл. хіліць ’згібаць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)