стругану́ць

‘аднакратны дзеяслоў да стругаць (стругануць што-небудзь)’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. стругану́ струганё́м
2-я ас. стругане́ш струганяце́
3-я ас. стругане́ стругану́ць
Прошлы час
м. стругану́ў стругану́лі
ж. стругану́ла
н. стругану́ла
Загадны лад
2-я ас. стругані́ стругані́це
Дзеепрыслоўе
прош. час стругану́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

папаструга́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што і чаго.

Разм. Стругаць доўга, неаднаразова; пастругаць, перастругаць многа чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паструга́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

1. Перастругаць усё, многае.

2. і без дап. Стругаць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праструга́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

1. Выстругаць паглыбленне, дзірку ў чым‑н. Прастругаць дошку.

2. і без дап. Стругаць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фугава́ць, -гу́ю, -гу́еш, -гу́е; -гу́й; -гава́ны; незак., што.

1. Стругаць фуганкам.

2. Шчыльна падганяць і склейваць рабром паверхні дошак.

|| зак. сфугава́ць, -гу́ю, -гу́еш, -гу́е; -гу́й; -гава́ны (да 2 знач.).

|| наз. фуго́ўка, -і, ДМ -о́ўцы, ж. і фугава́нне, -я, н.

|| прым. фугава́льны, -ая, -ае і фуго́вачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перестра́гивать несов.

1. (всё, многое) струга́ць; (рубанком) габлява́ць;

2. (заново) перастру́гваць; (рубанком) перагаблёўваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сцізо́рык, ‑а, м.

Невялікі складаны кішэнны нож. Стась прыўзнімаецца, дастае з кішэні сцізорык, пачынае стругаць лазовы прут. Асіпенка. У бацькі ёсць сцізорык са штопарам і шылам. Хомчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

струга́цца несов.

1. строга́ться, струга́ться;

2. страд. строга́ться, струга́ться; чи́ститься; ре́заться, нареза́ться; см. струга́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тапо́ршчыцца, ‑шчыцца; незак.

Абл. Тапырыцца. Заўважыўшы Міколку, .. [дзед Нупрэй] кінуўся завіхацца ля новага грабільна. Пачаў стругаць яго нажом і ўсё гэта разбіў з такім сярдзітым выглядам, што аж варушыліся, тапоршчыліся густыя сівыя бровы. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

простра́гивать несов.

1. (выстрагивать всю поверхность) струга́ць; (рубанком) габлява́ць;

2. (делать углубление) прастру́гваць; (рубанком) прагаблёўваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)