зажа́рить сов. (приготовить для еды) спячы́; засма́жыць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

духо́ўка, -і, ДМ -хо́ўцы, мн. -і, -хо́вак, ж.

Металічная скрынка ў кухоннай пліце, якая служыць для прыгатавання ежы з дапамогай нагрэтага паветра.

Спячы пірог у духоўцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спе́чаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад спячы (у 1–3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спали́ть сов., разг.

1. (уничтожить огнём) спалі́ць;

2. (опалить кожу на солнце) спалі́ць, спячы́;

спали́ть спи́ну спалі́ць (спячы́) пле́чы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спя́щий

1. прич. які́ (што) спіць;

2. прил. спя́чы; (сонный) со́нны;

3. сущ. спя́чы, -чага м., со́нны, -ннага м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спа́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. сплю́ спі́м
2-я ас. спі́ш спіце́
3-я ас. спі́ць спя́ць
Прошлы час
м. спа́ў спа́лі
ж. спа́ла
н. спа́ла
Загадны лад
2-я ас. спі́ спі́це
Дзеепрыслоўе
цяп. час сплючы́
спя́чы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

запячы́ ​1, ‑пяку, ‑пячаш, ‑пячэ; ‑пячом, ‑печаце; пр. запек, ‑пякла, ‑ло; зак., што.

Спячы да ўтварэння румянай скарынкі. Запячы макароны. // Спячы, паклаўшы ў сярэдзіну чаго‑н. Запячы рыбу ў цесце.

запячы́ ​2, ‑пячэ; зак.

Разм. Пачаць пячы (у 2, 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

*Сырахватам, сырохва́том (спячы) ’са свежага, непадышоўшага цеста’ (ТС). Прыслоўе ад сыры і хватаць, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

изжа́рить сов.

1. (приготовить для еды) спячы́; (мясо) сасма́жыць; (сало) сасква́рыць; (кофе, семечки и т. п.) спра́жыць;

2. (зноем, жарой) перен. спалі́ць, спячы́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Іспячы́ ’спячы’ (Сл. паўн.-зах.), магчыма, пад уплывам рус. испе́чь ці ўтварэнне з пратэтычным і‑ (гл. пячы).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)