спусто́шаны

1. опустошённый, разорённый;

2. истощённый, вы́паханный;

1, 2 см. спусто́шыць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Растрыбушы́ць ’распароць, спустошыць, растрэсці ўнутранасці’ (ТСБМ, Бяльк., Байк. і Некр.), росторбушы́ць ’тс’ (ТС). Гл. трыбушыць, трыбух.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

спусташэ́нне несов.

1. опустоше́ние, разоре́ние;

2. истоще́ние, выпа́хивание;

1, 2 см. спусто́шыць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спусташа́ць несов.

1. опустоша́ть, разоря́ть;

2. (почву) истоща́ть, выпа́хивать;

1, 2 см. спусто́шыць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́пахать сов.

1. (истощить пахотой) спусто́шыць, вы́сіліць;

2. (извлечь, добыть из земли паханием) вы́араць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

опустоши́ть сов.

1. спусто́шыць, апусто́шыць;

2. (опорожнить) разг. апаражні́ць; апусто́шыць;

3. перен. (морально) апусто́шыць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Аблато́шыць ’спустошыць, знішчыць’ (Сцяшк. МГ), аблаташыць ’абламаць, аббіць, абарваць (садавіну)’ (Бяльк., КТС), ’абкрасці, павыбіраўшы або пазрываўшы (у садзе, агародзе і інш.)’ (Юрч. Сін.), аблатышыць ’абарваць’ (Арх. ГУ) да латошыць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

апусто́шыць, ‑шу, ‑шыш, ‑шыць; зак., каго-што.

1. Зрабіць пустым; спустошыць. Падумай, Германія, сёння, не потым, Не дай апустошыць сваёй жа зямлі. Бачыла.

2. перан. Пазбавіць маральных сіл, духоўнага зместу; зрабіць няздольным да творчага жыцця.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разори́ть сов.

1. (разрушить) разбуры́ць; (опустошить) спусто́шыць;

2. (довести до нищеты) разары́ць, даве́сці да гале́чы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разрабава́ць, ‑бую, ‑буеш, ‑буе; зак., што.

Рабуючы, расцягнуць, раскрасці; разграбіць. Домік [Элізы Ажэшкі] у Гродне цудам уцалеў у часе вайны, але экспазіцыю музея фашысты разрабавалі дашчэнту. «Помнікі». // Рабуючы, спустошыць; абрабаваць. Фашысты знішчылі і школу, і сельсавет, разрабавалі калгасы. Дубоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)