воск, -у, м.

Мяккае пластычнае рэчыва, якое выпрацоўваюць пчолы для будовы сотаў.

Тапіць в.

Мяккі як в.

|| прым. васко́вы, -ая, -ае.

Васковая свечка.

В. твар (перан.: бледна-жоўты). Васковая спеласць зерня (фаза спеласці перад поўным паспяваннем).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

полово́й​II прил., биол. палавы́;

полова́я зре́лость палава́я спе́ласць;

половые о́рганы палавы́я о́рганы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

восково́й васко́вы;

воскова́я спе́лость (зре́лость) с.-х. васко́вая спе́ласць;

воскова́я жи́вопись васко́вы жы́вапіс;

воскова́я моль зоол. васко́вая моль.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зре́лость

1. спе́ласць, -ці ж.;

2. (возраста) ста́ласць, -ці ж.;

3. перен. ста́ласць, -ці ж.;

зре́лость мы́сли ста́ласць ду́мкі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мало́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да малака. Малочныя прадукты. // Які выдзяляе малако. Малочныя залозы. // Які дае малако, гадуецца для вытворчасці малака. Малочны статак. // Удойны. Малочная карова.

2. Звязаны з вытворчасцю, перапрацоўкай і продажам малака. Малочная гаспадарка. Малочны завод. Малочны магазін. □ Электрычнае святло ўспыхне на малочнай ферме, на канюшні, у кожнай хаце. Паслядовіч.

3. Прызначаны для малака. У кузаве грузавіка зіхатліва паблісквалі малочныя бітоны. Ракітны.

4. Выкармлены малаком. Малочныя парасяты.

5. Прыгатаваны на малацэ. Малочная каша. Малочны суп. Малочны кісель.

6. Які ўваходзіць у склад малака або атрымліваецца з малака. Малочная кіслага.

7. Падобны колерам на малако. Між іншым, Я сам люблю прыход вясны — Малочнае цвіценне вішань, І спеў драздоў, і шум лясны. Панчанка. Над лугам і ў нізінах стаяў малочны туман, і ў твар шыбала прыемным вільготным халадком. Шамякін.

8. у знач. наз. мало́чная, ‑ай, ж. Памяшканне для прыёму малака (у калгасах, саўгасах). Даяркі ў белых, як у медсясцёр, халатах насілі ў малочную бітоны. Шахавец.

9. у знач. наз. мало́чнае, ‑ага, н. Ежа з малака або з малаком. Ён есць цяпер толькі малочнае.

•••

Малочная кухня гл. кухня.

Малочная спеласць гл. спеласць.

Малочная сястра гл. сястра.

Малочны брат гл. брат.

Малочныя зубы гл. зуб.

Малочныя рэкі з кісельнымі берагамі гл. рака.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

васко́вы

1. прям., перен. восково́й;

~вая све́чка — воскова́я свеча́;

~вая спе́ласць — с.-х. воскова́я спе́лость (зре́лость);

в. жы́вапіс — воскова́я жи́вопись;

~вая моль — зоол. воскова́я моль;

в. твар — восково́е лицо́;

2. (сделанный из воска) вощано́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мало́чны I в разн. знач. моло́чный;

м. суп — моло́чный суп;

~ная каро́ва — моло́чная коро́ва;

~ная гаспада́рка — моло́чное хозя́йство;

○ ~ныя зу́бы — моло́чные зу́бы;

~ная сястра́ — моло́чная сестра́;

м. брат — моло́чный брат;

~ная зало́за — моло́чная железа́;

~ная спе́ласць — моло́чная зре́лость;

~ная — ку́хня моло́чная ку́хня;

◊ ~ныя рэ́кі з кісе́льнымі берага́мі — моло́чные ре́ки с кисе́льными берега́ми

мало́чны II (содержащий молоки): м. селядзе́ц сельдь с моло́ками

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

моло́чный мало́чны;

моло́чное хозя́йство мало́чная гаспада́рка;

моло́чная торго́вля мало́чны га́ндаль;

моло́чное стекло́ спец. мало́чнае шкло;

моло́чный брат уст. мало́чны брат;

моло́чная сестра́ уст. мало́чная сястра́;

моло́чная кислота́ хим. мало́чная кіслата́;

моло́чная ку́хня мало́чная ку́хня;

моло́чная спе́лость с.-х. мало́чная спе́ласць;

моло́чная фе́рма мало́чная фе́рма;

моло́чное произво́дство мало́чная вытво́рчасць;

моло́чные же́лезы анат. мало́чныя зало́зы;

моло́чные зу́бы анат. мало́чныя зу́бы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)