Verbum

анлайнавы слоўнік

сарамата́, -ы́, ДМ -маце́, ж. (разм.).

1. Сорам, ганьба.

С. якая!

Нельга ж так гаварыць.

2. Пачуццё маральнай адказнасці за свае паводзіны.

Не мець ніякай сараматы так рабіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

срам м.

1. со́рам, -му м., сарамата́, -ты́ ж.;

2. в знач. сказ. срам смотре́ть со́рам глядзе́ць;

◊

стыд и срам со́рам і га́ньба;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

засаро́мліваць

‘выклікаць у каго-небудзь сорам’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

конфу́з канфу́з, -зу м., со́рам, -му м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стыд со́рам, -му м.;

◊

стыд не дым, глаза́ не вы́ест посл. гразь — не каро́ста, со́рам — не дым;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

со́рамны, ‑ая, ‑ае.

Які выклікае сорам, які знеслаўляе; ганебны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

посты́дность ж. гане́бнасць, -ці ж., со́рам, -му м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сты́дно нареч., безл., в знач. сказ. со́рамна, со́рам;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стыдо́ба ж., обл., нар.-поэт. со́рам, -му м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сарамаці́цца, -мачу́ся, -ма́цішся, -ма́ціцца; -ма́цімся, -ма́ціце́ся, -ма́цяцца; незак.

1. Адчуваць сорам ад усведамлення непрыстойнасці сваіх паводзін; няславіць, ганьбіць сябе.

С. за зробленае.

2. Бянтэжыцца.

Юнак сарамаціўся.

|| зак. асарамаці́цца, -мачу́ся, -ма́цішся, -ма́ціцца; -ма́цімся, -ма́ціце́ся, -ма́цяцца (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)