здара́цца несов.

1. происходи́ть, случа́ться, приключа́ться, стряса́ться;

2. безл. (выпадать на чью-л. долю) случа́ться;

1, 2 см. зда́рыцца;

3. (происходить порой, иногда) быва́ть;

а́юцца вы́падкі — быва́ют слу́чаи

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

злуча́цца несов.

1. в разн. знач. соединя́ться; (о реках — ещё) слива́ться;

2. с.-х. случа́ться, спа́риваться;

1, 2 см. злучы́цца;

3. страд. соединя́ться; сра́щиваться; случа́ться, спа́риваться; см. злуча́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

назіра́цца несов.

1. наблюда́ться, встреча́ться, случа́ться;

2. страд. наблюда́ться, просле́живаться; см. назіра́ць 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адбыва́цца несов. (случаться) происходи́ть; (осуществляться, оканчиваться) сверша́ться, соверша́ться; (протекать) идти́;

перагаво́ры ~ва́юцца — перегово́ры иду́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

учыня́цца несов., разг.

1. соверша́ться, происходи́ть; случа́ться; см. учыні́цца;

2. страд. учиня́ться; соверша́ться; устра́иваться; см. учыня́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

трапля́цца несов.

1. попада́ться; встреча́ться;

2. случа́ться; подвёртываться;

1, 2 см. тра́піцца;

т. на во́чы — попада́ться на глаза́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Слу́чай ‘выпадак, здарэнне’ (Нас., Шат., Растарг., ТС, Ян., Сл. ПЗБ), слу́чай ‘тс’ (Растарг., Бяльк.). Укр., рус. слу́чай, серб.-харв. слу̏ча̑ј, славен. slučȃj, балг. слу́чай, макед. случај, ст.-слав. сълоучаи. Прасл. *sъlučajь утворана з суф. ‑jaj ад *sъlučati sę ‘здарацца’; гл. Слаўскі, SP, 1, 86 і наст. Апошняе да лу́чыць (гл.); гл. Фасмер, 3, 679; Бязлай, 3, 266. Дыялектнае случа́цца, случы́цца ‘здарацца’ (Ян.; в.-дзв., Сл. ПЗБ), случя́тыся ‘тс’ (кам., Сл. ПЗБ), магчыма, з рус. случа́ться ‘тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

попада́ться

1. (встречаться, случаться) трапля́цца; папада́цца;

2. (оказываться уличённым, пойманным или в каких-л. условиях против воли) папада́цца; см. попа́сться.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

налуча́ць несов., разг.

1. напада́ть, натыка́ться, ната́лкиваться, набреда́ть;

2. настига́ть, застига́ть;

3. (каго, што) случа́ться (с кем, чем);

1-3 см. налучы́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выдава́тьсяII несов.

1. (выступать) выдава́цца, вытарка́ць, выпіна́цца, выпукля́цца;

2. (выделяться, отличаться) вызнача́цца;

3. (случаться, оказываться) разг. выпада́ць; выдава́цца, выдара́цца; знахо́дзіцца; см. вы́даться.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)