здара́цца несов.

1. происходи́ть, случа́ться, приключа́ться, стряса́ться;

2. безл. (выпадать на чью-л. долю) случа́ться;

1, 2 см. зда́рыцца;

3. (происходить порой, иногда) быва́ть;

а́юцца вы́падкі — быва́ют слу́чаи

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)