обостря́ть несов. абвастра́ць;

обостря́ть слух абвастра́ць слых;

обостря́ть отноше́ния абвастра́ць адно́сіны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дане́сціся сов., прям., перен. донести́сь;

~слася пе́сня — донесла́сь пе́сня;

~слася чу́тка — донёсся слух

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

донести́сь сов., в разн. знач. дане́сціся;

донесла́сь пе́сня дане́слася пе́сня;

донёсся слух дане́слася чу́тка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

изощрённый вы́танчаны; абво́страны; разві́ты; даскана́лы; рафінава́ны;

изощрённый ум даскана́лы ро́зум;

изощрённый слух разві́ты (абво́страны) слых.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

навастры́цца сов.

1. наточи́ться;

нож ~ры́ўся — нож наточи́лся;

2. обостри́ться;

яго́ слых ~ры́ўся — его́ слух обостри́лся

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Паслу́шнік ’чалавек, які рыхтуецца стаць манахам’, ’прыслужнік у манастыры’ (ТСБМ). Рус. по́слушник, послу́шник ’тс’. Польск. posłusznik ’тс’, ’паслухмяны, пакорны’, чэш. poslušník ’тс’, славац. poslušník ’манах’, серб.-харв. послу̀шник ’слухмяны, пакорлівы чалавек’, балг. послу́шник ’паслушнік’. Са ст.-слав. послушникъ ’пакорлівы, пачцівы вучань, слухач’, якое з’яўляецца калькай са ст.-грэч. ἀκροατής ’слухач’, пазней ’той, хто чытае’, ’знаўца’. Да слух (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пране́сціся сов., в разн. знач. пронести́сь; (быстро проехать — ещё) промча́ться;

по́езд ~нёсся — по́езд пронёсся (промча́лся);

~слася чу́тка — пронёсся слух

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

изощря́ть несов. (утончать) выто́нчваць; (обострять) абвастра́ць; развіва́ць; (усовершенствовать) удаскана́льваць; (рафинировать) рафінава́ць;

изощря́ть слух развіва́ць слых;

изощря́ть ум удаскана́льваць ро́зум;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

распаўсю́дзіць сов., в разн. знач. распространи́ть;

р. вучэ́нне — распространи́ть уче́ние;

р. пах — распространи́ть за́пах;

р. літарату́ру — распространи́ть литерату́ру;

р. чу́тку — распространи́ть слух

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чу́тка I нареч. чу́тко

чу́тка II сущ., ж. слух м., молва́;

◊ хо́дзяць ~кі — хо́дят слу́хи;

~камі зямля́ по́ўніцца — посл. слу́хом земля́ по́лнится

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)