чу́тка I нареч. чу́тко

чу́тка II сущ., ж. слух м., молва́;

◊ хо́дзяць ~кі — хо́дят слу́хи;

~камі зямля́ по́ўніцца — посл. слу́хом земля́ по́лнится

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)