былы́, -а́я, -о́е.

1. Мінулы, прошлы.

Былыя падзеі.

Успамінаць былыя часы.

2. Які страціў ранейшае становішча, прызначэнне.

Б. студэнт.

Былая слава.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

та́нны, -ая, -ае.

1. Які мала каштуе, недарагі.

Танная тканіна.

2. перан. Які не мае каштоўнасці, пусты.

Танная слава.

|| наз. та́ннасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зме́ркнуць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -не; змерк, -кла; зак.

1. гл. меркнуць.

2. перан. Страціць сілу, значэнне.

Слава змеркла.

|| незак. змярка́ць, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адгрыме́ць, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -мі́ць; зак.

1. Перастаць грымець.

Адгрымеў гром.

2. перан. Прайсці, закончыцца.

Адгрымелі баі.

Адгрымела яго слава.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зме́ркнуць сов.

1. см. зме́ркнуцца;

2. перен. (утратить силу, значение) поме́ркнуть;

сла́ва ~кла — сла́ва поме́ркла

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нетле́нный

1. нятле́нны;

2. перен. (неувядаемый) неўвяда́льны, нятле́нны; (бессмертный) бессмяро́тны, неўміру́чы;

нетле́нная сла́ва нятле́нная (неўміру́чая) сла́ва.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вива́т в знач. межд. віва́т, сла́ва, няха́й жыве́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Абнясла́віць (БРС, КТС). Параўн. няслава ’дурная слава’ да слава (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

хвала́ ж.

1. хвала́;

2. в знач. сказ. сла́ва, хвала́;

х. вам, адва́жныя геро́і! — сла́ва вам, отва́жные геро́и!;

х. і паша́на — хвала́ и честь;

◊ адна́ х. — одна́ сла́ва;

пець хвалу́ — петь дифира́мбы;

х. бо́гу — сла́ва бо́гу;

адзі́н хоць з’еш вала́, дык адна́ х. — посл. оди́н хоть съешь вола́, так одна́ сла́ва

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гу́чны

1. зву́чный;

~ная мело́дыя — зву́чная мело́дия;

2. в др. знач. гро́мкий;

г. го́лас — гро́мкий го́лос;

~ная сла́ва — гро́мкая сла́ва

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)