здыхо́цце

‘слабы, нядужы, хворы чалавек’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. здыхо́цце
Р. здыхо́цця
Д. здыхо́ццю
В. здыхо́цце
Т. здыхо́ццем
М. здыхо́цці

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нядо́шлы, -ая, -ае (разм.).

Слабы, худы.

Н. конь.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паўце́нь, -ю, мн. -і, -яў, м.

Слабы празрысты цень.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уязви́мый ура́злівы; сла́бы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хи́лый сла́бы́, кво́лы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бездапамо́жны, -ая, -ае.

1. Які не можа самастойна справіцца з чым-н.; слабы.

Бездапаможныя хворыя.

2. перан. Вельмі дрэнны, слабы, бяздарны.

Бездапаможныя вершы.

|| наз. бездапамо́жнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

безгало́сы, -ая, -ае.

Які мае дрэнны, слабы голас.

Безгалосая спявачка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зло́мак

‘слабы чалавек’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. зло́мак зло́мкі
Р. зло́мка зло́мкаў
Д. зло́мку зло́мкам
В. зло́мка зло́мкаў
Т. зло́мкам зло́мкамі
М. зло́мку зло́мках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

няду́жы, -ая, -ае.

Слабы фізічна; хваравіты.

Н. дзядок.

|| наз. няду́жасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шчу́плы, -ая, -ае.

Мізэрны, слабы, худы.

Шчуплае цельца.

|| наз. шчу́пласць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)