ціша́ць

‘спыняцца, сціхаць, слабець’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. ціша́е ціша́юць
Прошлы час
м. ціша́ў ціша́лі
ж. ціша́ла
н. ціша́ла
Дзеепрыслоўе
цяп. час ціша́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

хиле́ть несов., разг. слабе́ць, станаві́цца кво́лым.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сла́бнуць, -ну, -неш, -не; слаб, -бла; -ні; незак.

Тое, што і слабець.

Без сну чалавек слабне.

|| зак. асла́бнуць, -ну, -неш, -не; асла́б, -бла; -ні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кво́ліць

‘слабець; чакаць’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. кво́лю кво́лім
2-я ас. кво́ліш кво́ліце
3-я ас. кво́ліць кво́ляць
Прошлы час
м. кво́ліў кво́лілі
ж. кво́ліла
н. кво́ліла
Загадны лад
2-я ас. кво́ль кво́льце
Дзеепрыслоўе
цяп. час кво́лячы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

схну́ць

‘слабець, сохнуць’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. схну́ схнё́м
2-я ас. схне́ш схняце́
3-я ас. схне́ схну́ць
Прошлы час
м. схну́ў схну́лі
ж. схну́ла
н. схну́ла
Загадны лад
2-я ас. схні́ схні́це
Дзеепрыслоўе
цяп. час схнучы́

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

глу́хнуць, -ну, -неш, -не; глух, глу́хла; -ні; незак.

1. Станавіцца глухім (у 1 знач.).

2. Заціхаць, слабець, знікаць.

Шум глухне.

Матор глухне.

3. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Дзічэць, зарастаць пустазеллем.

Цыбуля без догляду глухне ад травы.

4. перан. Паступова слабець або знікаць.

Пачуцці з часам глухнуць.

|| зак. заглу́хнуць, -не; заглу́х, -хла (да 2—4 знач.) і аглу́хнуць, -ну, -неш, -не; аглу́х, -хла; -ні (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

расслабева́ть несов., разг.

1. (ослабевать) слабе́ць;

2. (становиться менее напряжённым) сла́бнуць, расслабля́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Гі́ндзіцца ’слабець, марнець’ (Янк. III). Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

га́снуць, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -не; незак.

1. Пераставаць гарэць, свяціць; тухнуць.

Свечка гасне.

2. перан. Слабець, чахнуць, знікаць.

Чалавек гасне ўвачавідкі.

Надзеі г.

|| зак. зага́снуць, -ну, -неш, -не; зага́с, -сла, -ні; пага́снуць, -ну, -неш, -не; пага́с, -сла; -ні і зга́снуць, -ну, -неш, -не; згас, -сла; -ні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

◎ Ке́ўлець ’слабець’ (Сцяшк. Сл., З нар. сл.). Гл. кеўліцца, кеўляць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)