кво́ліць

‘слабець; чакаць’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. кво́лю кво́лім
2-я ас. кво́ліш кво́ліце
3-я ас. кво́ліць кво́ляць
Прошлы час
м. кво́ліў кво́лілі
ж. кво́ліла
н. кво́ліла
Загадны лад
2-я ас. кво́ль кво́льце
Дзеепрыслоўе
цяп. час кво́лячы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)