скіда́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. скіда́ць — скінуць і скіда́цца — скінуцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
скі́дванне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. скідваць — скінуць і скідвацца — скінуцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ски́нуться прост. скі́нуцца, мног. паскіда́цца, паскі́двацца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
скіда́цца, ‑а́юся, ‑а́ешся, ‑а́ецца; незак.
1. Незак. да скінуцца.
2. Зал. да скіда́ць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
скі́двацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
1. Незак. да скінуцца.
2. Зал. да скідваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паскіда́цца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.
Скінуцца — пра ўсіх, многіх або пра ўсё, многае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
саско́чыць, -чу, -чыш, -чыць; зак.
1. Скочыць, скачком спусціцца ўніз.
С. з каня.
2. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Не ўтрымаўшыся на чым-н., зваліцца, скінуцца.
Дзверы саскочылі з завесаў.
|| незак. саска́кваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ссы́паться
1. ссы́пацца;
2. перен. (упасть, сорваться откуда-л.) прост. скі́нуцца, звалі́цца;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Рагану́ць ’упасці, скінуцца’ (Сцяшк.), ’памерці, здохнуць’ (Полымя, 1986, 2, 119). Магчыма, роднаснае да чэш. rohnouti ’моцна параніць’, ’ударыць’, якое, разам з рус. гро́хнуть, лічыцца гукапераймальным утварэннем (Махэк₂, 515).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Скі́дзень ‘пярэварацень’ (Нас., Байк. і Некр.). Польск. дыял. skidzień ‘ваўкалака’. Ад скіда́цца ‘прымаць іншы выгляд’, ‘ператварацца, пераварочвацца ў ведзьму’ (Нас., Байк. і Некр., ТС), да кідаць (гл.). Параўн. скі́нуцца (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)