смётываниеII склада́нне, -ння ср., скла́дванне, -ння ср.; скіда́нне, -ння ср., скі́дванне, -ння ср.; см. смётыватьII.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сложе́ниеI

1. (действие) склада́нне, -ння ср., скла́дванне, -ння ср.;

сложе́ние сил физ. склада́нне сіл;

2. мат. склада́нне, -ння ср.;

пра́вило сложе́ния пра́віла склада́ння.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скре́щивание

1. (действие) скрыжава́нне, -ння ср., скрыжо́ўванне, -ння ср., склада́нне (скла́дванне) на́крыж, перакрыжава́нне, -ння ср., перакрыжо́ўванне, -ння ср.;

2. (состояние) скрыжава́нне, -ння ср.;

3. биол. скрыжава́нне, -ння ср., скрыжо́ўванне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

закры́тие

1. зачыне́нне, -ння ср.;

2. закрыццё, -цця́;

3. заго́ртванне, -ння ср., зго́ртванне, -ння ср., склада́нне, -ння ср., скла́дванне, -ння ср.;

4. закрыва́нне, -ння ср., заплю́шчванне, -ння ср.; см. закрывать 1, 3—5;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перемётываниеI

1. перакіда́нне, -ння ср., перакі́дванне, -ння ср.;

2. перакіда́нне, -ння ср., перакі́дванне, -ння ср., пераклада́нне, -ння ср., перакла́дванне, -ння ср.;

3. кі́данне, -ння ср., склада́нне, -ння ср., скла́дванне, -ння ср.; см. перемётыватьI.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

закрыва́ние

1. зачыня́нне, -ння ср.;

2. закрыва́нне, -ння ср.; засланя́нне, -ння ср.;

3. закрыва́нне, -ння ср.;

4. заго́ртванне, -ння ср., зго́ртванне, -ння ср.; склада́нне, -ння ср., скла́дванне, -ння ср.;

5. закрыва́нне, -ння ср., заплю́шчванне, -ння ср.; см. закрыва́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

помеще́ние ср.

1. (действие) змяшчэ́нне, -ння ср.; адда́ча, -чы ж.; стаўля́нне, -ння ср., склада́нне, -ння ср., скла́дванне, -ння ср.; умяшчэ́нне, -ння ср., уто́ўпліванне, -ння ср.; см. помеща́ть;

2. (здание) памяшка́нне, -ння ср.;

здесь большо́е помеще́ние тут вялі́кае памяшка́нне;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Су́бар ’сумесь збожжавага насення’ (Нас.; парыц., Янк. Мат.; Мат. Гом.; асіп., Сл. ПЗБ; маг., гом., ЛА, 4), ’зерневыя адходы пры веянні збожжа’ (Мат. Маг.; рагач., асіп., Сл. ПЗБ; Шатал., Ян.; ЛА, 2), су́бырь, су́барь ’розная мука, сабраная ў млыне ад дзесяціны’ (Шымк. Собр.), ’высеўкі, вотрубі’ (Растарг.), субо́р ’куча дробнага камення, сабраная на полі’ (Касп.; полац., Нар. лекс.), ’мука, атрыманая ад памолу сумесі ячменю і грэчкі’ (Ян.), ’натоўп, зборышча’ (Станк.; маст., Нар. сл.), сюды ж су́барны: субарная мука ’мука з сумесі рознага збожжа’ (глыб., Сл. ПЗБ; ЛА, 4), суба́рніца ’сумесь рознага збожжа’ (глыб., Сл. ПЗБ), суба́рніна ’бязглуздзіца, кавардак’ (Касп.). Рус. суба́р ’адходы, сумесь’, пск. субо́р ’каменне, сабранае з поля і складзенае ў кучу’. З су- і браць, гл. (Фасмер, 3, 791–792). Параўн. аналагічнае славен. sọbra ’крупы’ < *sǫ‑bьra (Сной у Бязлай, 3, 282), што дае падставы для рэканструкцыі *sǫ‑borъ (Куркіна, Этимология–1994–1996, 206). Значэнне ’куча камення на полі’ не звязана з бор ’узвышэнне, пясчаны бугор’ (Талстой, Геогр., 40). Борысь (Prefiks., 93) узнаўляе прасл. *sǫborь/*sǫborъ < прасл. *sъ‑berǫ, *‑bьrati з адпаведнікамі ў балцкіх мовах: літ. súmbaris ’ссыпанне, складванне разам’, sǫ́barios ’дажынкі’, лат. suobara ’сумесь розных гатункаў збожжа’. Варбат (Слав. языкозн., VII, 110–111) больш позняй праславянскай лічыць і *sǫbarъ з падаўжэннем апафанічнага *o ў корані аналагічна *udarъ.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

скреще́ние ср.

1. (действие) скрыжава́нне, -ння ср., скрыжо́ўванне, -ння ср., склада́нне (скла́дванне) на́крыж, перакрыжава́нне, -ння ср.; см. скрести́ть;

2. (состояние) скрыжава́нне, -ння ср., перакрыжава́нне, -ння ср.; см. скрести́ться;

3. (место пересечения предметов) скрыжава́нне, -ння ср.; (о дорогах — ещё) ро́стань, -ні ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

укла́дка ж.

1. (действие) укла́дка, -кі ж., уклада́нне, -ння ср., укла́дванне, -ння ср.; склада́нне, -ння ср., скла́дванне, -ння ср.; абклада́нне, -ння ср., абкла́дванне, -ння ср.; выклада́нне, -ння ср., выкла́дванне, -ння ср.; см. уложи́ть, укла́дывать 3—5;

2. (небольшой сундучок) обл. куфэ́рак, -рка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)