буза́

скандал

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. буза́
Р. бузы́
Д. бузе́
В. бузу́
Т. бузо́й
бузо́ю
М. бузе́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

насканда́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак.

Разм. Учыніць скандал.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сканда́ліць, -лю, -ліш, -ліць; незак.

1. Учыняць скандал (у 2 знач.); дэбашырыць.

2. каго (што). Знеслаўляць.

Старога бацьку не скандальце.

|| зак. насканда́ліць, -лю, -ліш, -ліць (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

учыні́ць сов., разг. учини́ть; соверши́ть; устро́ить;

у. дыве́рсію — соверши́ть диве́рсию;

у. сканда́л — учини́ть (устро́ить) сканда́л;

у. забо́йства — соверши́ть уби́йство

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аванту́ра, -ы, мн. -ы, -ту́р, ж.

1. Рызыкоўная, беспрынцыповая справа, распачатая ў разліку на выпадковы поспех.

Ваенная а.

Палітычная а.

2. Сварка, скандал.

Учыніць авантуру.

|| прым. аванту́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фо́рменный

1. фо́рменны;

фо́рменная оде́жда фо́рменнае адзе́нне (фо́рменная адзе́жа);

2. перен. (настоящий), разг. сапра́ўдны;

фо́рменный сканда́л сапра́ўдны сканда́л.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

буза́II (шум, скандал) прост. буза́, -зы́ ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бу́ча, ‑ы, ж.

Разм. Шум, скандал, перапалох. // перан. Кіпучае жыццё, вір. Трапіць у самую бучу жыцця.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

неабду́маны, ‑ая, ‑ае.

Зроблены, прыняты без абдумвання. Неабдуманы ўчынак. Неабдуманае рашэнне. □ Кашын ужо яўна выклікаў гаспадароў на неабдуманае слова, на скандал. Карпаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сканда́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; незак.

Учыняць скандал (у 2 знач.); дэбашырыць. Як вам не сорамна скандаліць, дзядзька Цімафейчык? — звярнулася.. [гаспадыня] да госця. Бядуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)