сканда́л, -у, мн. -ы, -аў, м.

1. Падзея, учынак, якія ганьбяць яе ўдзельнікаў.

Палітычны с.

2. Сварка з крыкам, лаянкай і пад.

У пятай кватэры зноў с.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сканда́л

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сканда́л сканда́лы
Р. сканда́лу сканда́лаў
Д. сканда́лу сканда́лам
В. сканда́л сканда́лы
Т. сканда́лам сканда́ламі
М. сканда́ле сканда́лах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сканда́л, -лу м. сканда́л;

паліты́чны с. — полити́ческий сканда́л;

учыні́ць с. — учини́ть сканда́л

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сканда́л сканда́л, -лу м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сканда́л, ‑у, м.

1. Падзея, якая ганьбіць яе ўдзельнікаў, ставіць іх у няёмкае становішча. Я думаў, што зараз будзе вялікі скандал, бо я не толькі не змагу сказаць ніводнага слова, але і павалюся на сцэне. Рамановіч.

2. Сварка з крыкам, бойкай і пад. Саўка Мільгун.. нечакана змяніў свае паводзіны і скончыў скандалам і яшчэ нырнуў яго, войта, нажом у бок. Колас. Рэўнасць і крыўда штурхалі Веру Антонаўну на скандал. Карпаў. Усё абышлося ціха, без скандалу. Васілевіч.

[Фр. scandale.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сканда́л м. Skandl m -s, -e, Krach m -(e)s; Lärm m -(e)s (шум); Tumlt m -(e)s, Radu m -s (вэрхал)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

сканда́л

(фр. scandale)

1) ганебнае здарэнне, выпадак, які ставіць яго ўдзельнікаў у няёмкае становішча (напр. палітычны с.);

2) сварка з крыкам, бойкай.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Сканда́л ‘непрыстойная падзея’, ‘сварка з крыкам, бойкай’ (ТСБМ, Ласт., Др.-Падб.). Запазычанне з заходнееўрапейскіх моў, параўн. ням. Skandal, франц. scandale, якія ад лац. scandalum ‘непрыстойнасць, непрыстойныя паводзіны’, магчыма, праз рускае ці польскае пасрэдніцтва. Ст.-слав. сканъдалъ, сканъдѣлъ ‘пастка, сетка’, ‘спакуса’, ц.-слав. скандалъ ‘спакуса’ непасрэдна з грэч. σκάνδαλον ‘пастка’ (Праабражэнскі, 2, 294; Фасмер 3, 632; ЕСУМ, 5, 264).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

сканда́л

(фр. scandale)

1) ганебнае здарэнне, выпадак, які ставіць яго ўдзельнікаў у няёмкае становішча (напр. палітычны с.);

2) сварка з крыкам, лаянкай, бойкай (напр. учыніць с.).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

до́пінг-сканда́л

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. до́пінг-сканда́л до́пінг-сканда́лы
Р. до́пінг-сканда́лу до́пінг-сканда́лаў
Д. до́пінг-сканда́лу до́пінг-сканда́лам
В. до́пінг-сканда́л до́пінг-сканда́лы
Т. до́пінг-сканда́лам до́пінг-сканда́ламі
М. до́пінг-сканда́ле до́пінг-сканда́лах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)