аса́дніцтва, ‑а, н., зб.

Асадніцкае (каланісцкае) саслоўе, асаднікі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

арыстакра́тыя, -і, ж.

1. Прывілеяванае саслоўе, вышэйшы радавіты слой грамадства, радавая знаць.

2. перан. Прывілеяваная частка грамадства або сацыяльнай групы.

Фінансавая а.

|| прым. арыстакраты́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прывілеява́ны, -ая, -ае.

1. Які карыстаецца прывілеямі.

Прывілеяванае саслоўе.

2. Лепшы, больш выгадны ў параўнанні з іншым.

Паставіць каго-н. у прывілеяванае становішча.

|| наз. прывілеява́насць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мяшча́нства, -а, н.

1. У царскай Расіі: саслоўе мяшчан, мяшчанскае званне.

2. перан. Псіхалогія і паводзіны мешчаніна (у 2 знач.).

|| прым. мяшча́нскі, -ая, -ае.

Мяшчанскія погляды.

Мяшчанскае званне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

патрыцыя́нскі, ‑ая, ‑ае.

Гіст. Які мае адносіны да патрыцыя. Патрыцыянскае саслоўе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каза́цтва, ‑а, н.

1. Казацкае саслоўе.

2. зб. Казакі. Данское казацтва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жрэ́цтва, ‑а, н.

1. Заняткі, абавязкі жраца.

2. зб. Саслоўе жрацоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

купе́цтва, ‑а, н.

1. Купецкае саслоўе.

2. зб. Купцы (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бю́ргерскі, ‑ая, ‑ае.

Уст. Які мае адносіны да бюргера. Бюргерскае саслоўе. Бюргерскае права.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

двара́нскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да двараніна, дваранства. Дваранскае саслоўе. Дваранскае паходжанне. Дваранскага роду.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)